אי ייס יי יי יי יי יי
דער נייער.ספר הדרשות'
דוירען האבען. פיל עלטערן, אפילן. נאנץ ארטאדאקסישע.. אַלײַן די אידישע נעמען פון זייערע קינדער, אזוי אז די קינדער זענען אויסנעוואקסען. און האַבן לחלוטין נישט נעוואופט וי אזוי זייער נאַמען איז אויף אידיש' און נישט. איינמאל האט שוין נעטראפֿען, אז א פאטער איז געקומען שבת אין שיהל. כרי' צו מאכען א מי שנירך לחולה זיין קינד וואס איז נעכיך פערשלאפט געווארען,. און ווען דער כעל קורא האט איהם געפרענט דעם נאַמען פון זיין קראנקען קיג",. איז דער פאטער געבליכען שמעהן א פארמישטער, ער האט פארנעסען דעם אירישען. נאמען פון זיין קינד, ער ווייסט אז ער הייסט געארג.= אבער זיין אידישען נאמען. האט ער פארנעסען, און איך זאג אייך נתוות עדות, אז איך כין געווען כא א לויה אין א נוויסער שטאדט, און ווען דער חון האט געמאכט דעס אל מלאי רהמים, איז ער געבליבען שטעהען כא, את נשמת", ווייל קיין איינציגער= פונ'ם פערשטארבענעמס פאמיליע האט נישט געוואוסט זיין אידישען נאמען, און מ, האט נעמוזט זאַנען, אביהם" אזוי וי מ' רופט א גו!)...
אזא שקאנראל, צו פאַרלייקענען דעם ריכטיקען נאמען עקסיסטירט נישט בא קיין שום נאציאן, יעדער פאלק שטאלצירט מיט זיין נאמען. זיין נאמען דערוועקט אין איהם נאציאַנאלע געפיהלען, איכערהויפט האט עס בא אונז אירען קיין מאל נישט עקסיסטירט, די אידען אין מצרים, וואם זענען געווען משוקע אין מ'ט שערי. טומאה האבען זייערע אידישע געמען נישט פארבוינען, אזוי וי די- חורה זאנט דארויף עדות: ואלה שמות כני ישראל הבאים מצרימה,.:ראובן שמעון. לוי ויהודה, און אונזערע חכמים זאַנען אויף זי עדות, שלא שנו. אֵת שמם, זי האבען נישט איבערנעביטען זייערע געמען, דער אידישער נאמען-איז געווען בא זי טייער, זי האכן געוואוסט אז אין אידישען נאמען איז בעהאלטען דער גאנצער= נא ציאנאלער שטאלץ פון דור דווות, יעדער אידישער נאמען הָאט נערייטעט א וויכטינע עראיינניס פון פאלקס אינטערעסען, איבערהויפט האבן די אידישע גע מען ענטהאלטען דעם נעראנק פון דער האפנונג אויף. זייער ערלייזונג, דער אַידיך שער נאמען האט נישט געלאזט דעם אידען אריינפאלען אין א יאוש און א פערצוויפלינג און פערלייען די האפֿנונג אויף דער גאולה, װי שעחן און ערהאבען קליננען די-ווערטער פון אינזערע חכמי המדרש ווענען די בעדייטונג פון די אידישע נעמען, װי אזוי זי ציינען אלע אויף אונזער עילייזונג: ואלה שמות בני ישראַל,
1) דער דובנער מניד זיל. האט געטייטשט דעם פסוק: קראו. בשמותם עלֵי אדמות(תהלים) אויף די וואס רופען זיך כאם לעבען נישט מיט זייערע אירישע גע מען. אז על כל פנים. ווען ער לינט אויף דער ערר מוזען דערמאנען. אין דער*מלא" זיין אירישן נאמען, ער האט נישט געוואוסט אז ס' װועט קומען א צייט אז-אפילו בא דער-מלא" מאכען וועט מען נישט וויסען זיין אידישן נאמען.
-'5-