ש מו ת על שם נאלת ישראל נוכרו, ראוכן, ראה ראיתי את עני עמי, שמעון וישמע אלקים את נאקתם, לוי, על שׁם שנתחכר הקכ"ה. לצרתם מתוך העוני יהורה,= על -שם שהודו להקניה יששנר, שנתן להם הקבּיה שׂכר שענֿודם כיזת מצרים וביזת הים, זנולין, עיש שיבנה הקכיה את כית המקדש הנקרא בית זביל, בנימין, /.ש ימינך ה' נאַדרֹי בכח, דן, קיש ום את הנוי אשר יענירו דן אנכי וכֿ", יוסף ע'ש שעתיד הקכ'ה= להוס'ף ולנאול את ישראל מן הנליות כשם שנאל אותם ממציים,+) דערפון זעהען. מיר וי אין די אירישע נעמען איז פערכונדען די האפנונג אויף דער נאולה, אין װוער סי פארנוינט זיין אירישן נאמען לעקענט אויך אין דער האפנונג פון דער גאולה...
אונזערע חכמי התלמוד האכען גענלויכבט אז דער נאמען מענש האט א נרויסען איינפלוס אויף זיינע מעשים, א גָאמען פון א צריק האט א נוויסע השפעה אויך אויף דעם וואס ער הייסט נאך איהם, זייער מיינונג בעניינרעט אויף דעם וואם אונזער פאטער יעקב האט אווטאם זייגע קינדער: ויקיא כבהם ישמי ושם אַנותִי אביהם ויצחק?) דאס זעלכע האט אַױך דער נאמען פון א רשע א ניויסען איינפלום צים שלעכטען אויף דעם וואס ער טראנט זיין נאמען, דואג בן יוסף וועמען זיין מוטער האט שטארק געצערטעלט אין האט געטראנען אין בית המקדש יעדען טאג אַז י פיל נאַלר וויפיל ער האט געוואויגען, האט דאריבער ועהאט א מוראי דנע ענדע ווייל ער האט געהייסען נאך א רשע(דואג הארומי)?) דעי/ הנא ר''| האט= ראריבער= מרקחק'/ געווען'- אוימין נאמען פון א מענש?) און אונזערע חכמים האכן דווןך דעם שטאוק קיימיקירט אויף פיל עלטערען אין ככל וועלכע האבן געריפען. זייערע= קיגרער כלדעאישע, נויקישע און-ומישע נעמען ווייל זי האבען מיט דעם אַויסגעלאשען די אירישע. נאַציאנאלע. געפילען פון זייערע עוצער-?)4
לעצטענס. האט זיך א טייל פֿון אַונזער אנגעהויכען שעהמען= מיט זייעיע אידיש; געמען, איבערהױפֿט האנען. זי זיך נישט געוואלט- בעווייזען מיט זיערע אידישע נעמען אין דער נאם אכעי זעהט א וואונדער, פּֿלוצים. האנען זיך אַנגעהױיכען צוֹ בעווייזען אויף. די שילדען פון יאלע אידישע סוֹחייס העכט אידישע נעמען, וי העקעל(יחזקאל) נישון,:עליג, גע'יש, יונה, אַ. א. אַ פּנים או= די אירישע נעמען זענען געקומען מיט א קלאגע פארין רכונו'של עולם,-דיינע אירען שעהמען יזיך נאַװייזין אִין דער העפענטליכקייט מיט. זייערע אירישע געמען,. זי האכען אונז פארביטען אויף אועלכע געמען, אֲשׁר לאַ שערום אבותנו, מיר זענען עעבליבען מארשעמטע, נעם דִיך:ֲ אוֹנזער זי רבונן על עוֹלם, און עס ווייזט
זא שמו?,= יאן!*9) /פראשיהימה: א ומא ילח, 4 שם- 6 ר ירושלפט