ERGA HOMINES IN GENERE. 157

AB doas lbieio ccs dac i MN d Imoubiamor eft, non curo mediocritatem. E.g. Si ob;inanem glorie fpeciem vel mini­mum periculum fübeo, quod fuperare quidem valeo, audax magis fum quam wagnaniaite 5 Sed fiamicum liberaturus maximo periculo me ex­pono, in quo vitz ja&£turam facio, audax non fum, fed magnanimus.| Si, ut amicis benefa­ciam,ad honores adfpiro, non fum«méiriofi, & fi in gratiam amicorum fummos dignitatis gradus recufo, tion poffum incufari tanquam eQuiA vius.| In amore virtutes otnnes longe felicius concurrunt, quam(ut vulgo perhi­bent,) in 7flicia, Summa]ufticia non poteft effugere crimenimprudentie, Sed in bono agendo eque non poffum effe nimius, ac in. à« more rationali.

65. Sedeminvs udire me videor Sycopban­tam, contra hanc thefin noftram ita gemen­tem; Otemiferum num per«morem bominum rationalem cogitas fummum bonum confequi, Amor Dei fümmum bonum eft, eique amor; omnis erga homines confecrari debet, etfi vel maxime is eft rationalis. Quomodo ergo amor: hominum erit unica via ad fummum bonum?

66, Facilis autem eft refponfio, Quefo te, bone vir, unde eo devenifli, ut amorem. Dei, quem non vides, tantopere crebris fer­monibus ja&tes,& amorem hóminum, qui a­more tuo quotidie opus habent, 6 corde tuo: penitus relegaveris. Dewrte fecundum inftia­&um fang rationis ad emerem bominum. ablegat ,.

|: quia

wA