בּיים אינפאַלן... מיינע ימורים זענען געווען די סמיקות.ווערים, ועלכע נאָגן אויס דעס יסוד, מיינע חלומות-- שויטע געטער...
כװועל אָבּער נישט גערעלֿט זיין, אוב איך ווע? זאָגן, אַו אין דער ערשטער תּקוֹפה בִּין איך געווען תּמימותדיק. מיין קריטישער גייסט האָט מיר קיינמאָל נישט פאַרלאָזן, ער איז נאָר געווען בּאַגראָבּן אונטער אַ גרויסן בּאַרג פון מנחנים, מיי. נונגען און ספרים-- ספרים אָן אַן עק און אָן אַ פוף. קיין גע וויינלעכער ישיבה.בּחור בִּין איך נישט געװוען. עס האָט מיךר געעקלט, װען סיפלעגן זיך צוזאַמענקלויפּן מיינע חברים בַּצּי, ריידן דאָס עסן, װאָס מ'פלעגט זי געבּן ,אויף א שמוציקן אאַק אין קיך". זענט איר דען געקומען אַהער נאָר צוליבּן עסן צוי. זאַט! אין 8ַ מקוםיתורה זענט איר דאָך געקומען! און עס אין איבּעריק צוגעבּן, אַז איך האָגּ נישט פאַרמאָגט אין זיך עפּעס פון די גליקלעכֿע און מזלדיקע, וועלכע בּאַטראַכֿטן זייער לאַפע. אין דער געזעלשאַפּט פאַראומבּכּבודיקע, אויך ס'מאַכֿט זיך זי אַ טאָג" צו עסן אויף אַן אָנגעֶזעען אָרט, צו האָבּן פּרנסה פון זאָגן תּהילים, לערנען משניות, צו בּאַרימען זיך מיט דקם /גבירס" גוטהערציקייט, וועלכער גיט אַ ,זעקסער" אויף פרישטיק, אָדער די ,גבירטע", װאָס פלעגט זי געבּן צוויי טעלער גע. קעכֿץ מיט ריין בּרױט. איך האָבּ קיינמאָל נישט ליב געהאָט זיך װאַשן און אויספּוצן זיך ערב.שבּת וי אַ.ליאַלקע", נישט פאַרלירנריק דערבּיי דעם ,פּאַטראָנישן אויסוען", צו גלעטערן בּטעתן דאַװנען דעם;קצות", צי דעם ,נתיבות" מיט אַ שרעק. לעבֿער פאַרטיפטקייט. צו שעצן זיך איבּערגליקלעך װען ס'גע. לינגט מיר צי דערהויבּן זיך דורך דערנידעריקן מיין חבר. איך בִּין װייט געווען פון דעם אַלעם. דערפאַר אָבּער האָט עובדיה געפונען אין מיר אַנדערע חסרונות, ערשטנס: אַ שטרע. בּונג אָפּצװװונדערן זיך אין אַ בּאַזונדער קלויז און נישט אין ישיבה; צווייטנס! פּשטות און נישט קענען פשטלען זיך און זאָגן סברות; דריטנס: האָבּ איך געהאַט אַ מאָרנע נאַטור פּאָך. לאָון איין ישיבה אין שטאָט און אָנקומען אין דער צווייטער, געת אַזױ מירט זיך נישט; פערשנס: דער ,טאָג", װאָס אין
716