דער תּורה שטייט: ,האיש משה עניו מאד", ,ודבּר משה" און דאָס גלייכן? זאָלן מיר, הייסט עס, זיין קליגער פון אוני זערע עלטערן? מיר וייסן דאָך גאָרנישטי..
-- פון אונזערע עלטערן 1 טאָ בּכן, איז ,אויבּ די אַמאָליי קע זענען געווען מענטשן, זענען מיר אייזלען"?
און נישט וי ר' פּנחס בּן יאירס אייז?!-- פאַרגעסט מיין מיטשמועסער פּלוצים וועגן װאָס מיר רעדן און ער צעי לאַכֿט זיך מיט פאַרגעניגן.
-- נו!. און לערנען זיך= אמח, דערמיט פּיסטו גערעכֿט...
די בּאַדערפעניש זיך צו לערנען איז דאַן געקומען פון זיך אַליין. ס'האָט זיך גענויטיקט דערין די אויסגעליידיקטע נשמה, וועללכע האָט בּאַגערט זיך אָנצופילן... אָבֶּער די ישיבה איז נישט געווען קיין לערןאַנשטאַלט...
בּין איך אַרומגעגאַנגען וי אַ שאָטן.
מורא האָבּנדיק צו פאַרלירן די צייט האָבּ איך אויף דער ווייל ,אַלץײ איבּערגעלאָוט און האָבּ מיך אַריינגעטאָן אין די אַלטע לימודים מיט אַ דערפרישטן גייסט, אָבּער דער האָט קיינמאָל נישט געדויערט לענגער וי אַ װאָך צוויי, דריי:
-- ירמיה! ס'איז דאָך שוין בּאַלד א חודש, אַז מיר לערי גען גאָרנישט.
= נוֹ!.
--;װער ס'איז אין כּעס, איז געגליכֿן װי ער װאָלט געי דינט עבודהיזרה".
-- װאָס ווילסטו!
-- איך זאָג, אַז יק דו זיצסט און טראַפֿסט,' װיאַזױ דו ועסט שפּעט ע ר לעונען, און? ע תיעת הי
--,און לעתיעתּה"... ,און לעת-עתּה"... אין קוק טאַקע דער עיקר אויפן.שפּעטער", אויף דער צוקונפט, די האָפּענונג איז בּעסער וי דאָס לעבּן.. און איצט, איצט.. איצט איז נישטאָ קיין שטראַ?-ליפֿט, נישטאָ קיין פונק אַפילוּ.. איצט װאָלגער איך זיך אין בּלאָטע, עס אין פרעמדע הייזער און
81