דריי זיך אַרום מיט אַן אױסגעמאַטערטער נשמה"... געדענקסט דאָס? איצט קען איך גאָרנישט טאָן, ווייל איך מוז אָנקומען צו אַנדערע... װי גוט װאָלט געווען, װען איך לערן מיך אויס עפּעס אַ מלאָכה, כ'זאָל נישט דאַרפן זיין וי די אַלע בּטלנים, װאָס עסן ,אומזיסט בּרױיט"... דאָס זענען דאָך גראָבּע יינגען, דער עולם, װאָס דו זעסט, זיי װײיסן דאָך אַפילו נישט פון דאַנען אַהער ועגן סדר פון די תּנאים און אמוראים, דער לידער קען דאָך דיר זאָגן, אַז ר' עקיבא איז געווען נאָך די אַשי און רבינאן. ניין, עובדיה, איך פאָר אַװעק פון דאַנען. לאָמיך אַװעק פון ד ער ישיבה, מירן אַרױס אין עפּעס אַ גרוי. סע שטאָט, דאָרטן וועלן מיר זיך לערנען וי ס'דאַרף צו זיין, דאָרטן װעלן מיר װוערן מענטשן...
אָבּער ס'זענען נאָך דורכֿגעגאַנגען הדשים גאַנצע בּין מיר האָבּן בּאַטלאָסן, חדשים נאָכֿד עם, וי מיר האָבּן שוין געהאַט בּאַשלאָסן,-- און אונזער בּאַשלוס איז נישט פאַרװירק. לעבֿט געװאָרן...
דאַן איז געקומען דער געצווונגענער צופאַל און האָט אַװעקגעלענקט די זאך אויף זיין שטייגער.
װאָרים אין יענער צייט פלעג איך זייער אַ סך שרייבּן, דאָס דאָזיקע שרייבּן, װאָס איז אַרױסגעלאָפּן פון מיין שטאַרקן אינערלעבֿן געפילן-געראַנג?, איז אין גרעסטן טייל בּאַשטאַנען פון נאָכֿמאַכונגען און פּאַראָדיעס אויף די שירים, דערציילונגען, אַרטיקלען און פּעליעטאָנען, וועלכע איך האָבּ געשלונגען נישט איבּערקלייבּנדיק, עובדיה און נאָך עטלעפֿע פון אונזער אינטי. מער חברה האָבּן מיר געראַטן, איך זאָל אַװעקשיקן די פרופֿטן פון מיין גייסט ערגעץ אין אַ רעדאַקציע, נאָר איך, װעלפֿער האָב געהאַט אַ הייליקן ציטער פאַר יעדן געדרוקטן װאָרט, האָבּ געהאַלטן, אַז מיינע כּתבים װעלן זיכֿער נישט טױיגן, ס'איז מיר געווען גענוג דאָס, װאָס איך האָבּ געטרוימט, אַז מיט דער צייט װעל איך גאָך מן הסתּם זיצן אין עפּעס אַ רע. דאַקציע. דערווייל האָבּ איך בּאַשלאָסן אַלין צו וװערן אַ רע. דאַקטאָר. עובריה און נאָך עטלעלע פון די זיך-משפּילנדיקע,
ג8