נען נישט גענאַרן". אבּער לאָמיר עס אָפּלאזן. איצט ענטפער מיר נאר אויף דער קלייגער פראגע: וויאזוֹי קענסטו, דוּ, וואס האסט פֿארזוכט פּוּנם עץ-הדעת, פארבּרענגען דיין צייט מיט די דינים פון קדשים און קרבּנות, מיט די דינים,,
-- ירמיה! כ'שווער דיר, אז איך פאױשטיי נישט, וואס ודוּ רעדסט, צי דען געפעלט דיר טאַקי נישט דער תּלְמוּד, ואס איז שטעגדיק געווען די פעסטונג.מויער פוּן אוּנזער נאַצ. האָנאַליזם אין אלֶע צייטן פון אוּנזער גלות-לעבן!? צי דען אָסטוּ פארגעסן דעם מאמר ,ישראל ואורייתא", יידן און די תּוֹרה, וואס דו האסט אליין געשריבן? אויך איך בִּין נישט מסכּים מיט די חומרות, וואס מ'האט מוֹסיף געווען נישט לויטן דין נאך, נאר צוּליבּ ,ויש נוהגים לאיסורא",;אַנדערע זענען זיך נוֹהג צוּ אסרן", אָנּער קעגן תּלמוּך גופא!.,
- נוּ, עובדיה, ווייזט אויס, אז איך מוּז פאָרן אַליין...
אוּן ס'איז נאָך נישט אַדוּרך דער יוֹם-טוב- אוּן איך בִּין שוין געווען אין ג,