דיר צו אַנטפּלעקן, אז לויט מיין מיינוגג װעסטו דאָ נישט געפוינען דיין בּאַגער. ,לעקציעס אויף צו לערנען די העבּי רעאישע שפּראַך".. ניין, װעסט עס נישט געפינען. אמת, איך בּין זיכער, אוז דוי קענסט דידאָזיקע תּוֹרה אַסך מער פון אַנדערע, אָבּער די חוצפּה, מיין ליבּער, די עז'תדיקייט, װאָס דאס איז איצט דער עיקר בַּיי לערעריי, פאַרבּאָרגסטו נישטיי, פאַרמאָגסט נישט קיין הינטישע שטיק.. בּיסט נישט אַזא .גלוּח" ווי זײ... דאס איז אַ גרויסער חסרון.. אָבֶּער- װאַרט נאָר... ס'איז מיר איינגעפאַלן אַ געדאַנק... אַ דאַנק דעם אוֹיבּערשטן, איך פאַרנעם אַן אָרט דא אין קְלוֹיז.. איך זיץ דאָ בי אַ פערצן יאָר... אפּשר וועט זיך טרעפן-- על איך זך בּאַמיען פאַר דיר... אַי, גוט!... גוט, ווֹי איך בִּין אַ"ד... אז מ'רעדט, דערעדט מען זיך... ר' אברהם שלום דער מוֹהל, אין דער יאַטקע-גאַס- איך עס בּיי אים שבֹּת שוין פוּלע אַכט יאָר-- דאַרף האָבּן אַ ,לערער* אויף לערנען לשון קוֹדש און גמרא עטלעכע שעה אַ טאָג.. פיר רוּבּל געוויס, אין אז איך וועל זאָגן, וועלן אפשר זיין די גאַנצע פינף!..
אוּן ער האט געזאָגט אוּן האט מַקיים געווען זיין צוי זאָג. כ'האָבּ, אמת, פוּן פריער געהאַט אָנגענומען אַ פעסטן באַשלוּס, איך זאָל נישט לערנען קיין גמרא- מעג זיין וואס עס איז, אָבּער די אכילה האט אים גוֹבר געווען.
אוּן דאַמאָלט, ווען מיין מאַטעריעלע ל?אַגע איז געווען פאַרזיכערט, האָבּ איך מיך אָנגעהוֹיבּן אונטערטרייבן, אז איך דאַרף מיר זוּכן אַ לערער. פריער פלעג איך מיך פאַרענטפערן הלמאַי איך זיך נישט, וװאָרוּם קמח איז פאַר תּוֹרה. אוּן וויבּאַלך ס'איז שוין געווען קמח-- פאַר פיר שעה האָבּ איך בּאַקוּמען פינף זילבערנע רוּבּ?- איז שוֹין מער נישט געווען קיין שוּם פאַרענטפערונג,
אָבּער אויך אָ ן אַ פֿאַרענטפּערונג און אָן אַ זעלבּסטאָפּי נאַרוּנג זענען פאַרבּײגעגאַנגען אַ סך טעג און איך האָבּ נישט געהאַט קיין לערער. ס'האָבּן נישט געהאָלפן אַלע חרפּות אוּן זידלערייען, וועלכע איך פלעג אַליין אוֹיסגיסן אויף מיין נשמהי
107