זי גארנישמ געקענט, ער פלעגט זיי אוועקגעבּן אַ העלפט פון זיין פאַרדינסט. אוּן די דאזיקע שטיצע זיינע האָט ער געהא?טן פאר זיין איינציקע{שוואַכקײטי, פאר דער איינציקער זאך, וואס ער האָט נישט געדארפט טאָן: ווען זיין פאטער וואלט זיך נישט פארלאָזן אוֹיף אים, קען זיין אז עױ װאָלט זיך געזוכט אַרבּעט,
חײימאָוויטשעס פאטער איז איינער פוּן די יידן,* װאָס ,זיפצען און טוען גארנישט", אַ מין בּעשעפעניש, וואס איז אפט פאַראן צווישן דעם יודישן ,מיטלשטאנד". ער איז אַ מענטש מיט טיף-איינגעגראבּענע אוֹיגן,} מיט אַ דאר און קליין פּנים, אַ בּאָרד פאנאנדערגעטיילט אוֹיף דער העלפט פוּן אָפטן גלעטן, אוּן אין האנט האלט ער א גראבן שטעקן. מיט דעמי דאזיקן שטעקן דרייט ער זיך ארום גאנצע טעג צווישן מענטשן אוּן צו זיינע מעשות און פּזמונות איז גאר קיין שיצור אין קיין בּרעג נישטאָ. אימענדלעך זענען די שילדעי רונגען פון זיין פארגאנגענהייט, אָט די תּקופה פוּן זיין גרוֹיסי קייט, ווען זיין שטובּ איז פוּל גֶעווען מיט כּל-טוב, אוּן ער איז געווען אָנגעזען בּיי אלעמען אין די אוֹיגן, כּמעט אַ זעלסטי הערשער,ןאינדעראמתן איז היימאָוויטשעס פאָטער אוֹיך פריער נישט געווען מער ווי אַ יונגערמאן אַ בּאַאמטער אין עפּעס אַ געשעפט, וואס בּאקוּמט פּענסיע פופציק רוּבֹּל אַ חודש, אין איז געוואוֹינט אוֹיסצופירן מיט אַ שטאָלצער אוּנטערטעניקייט דאס, וואס די העכערע פוּן אים הייסן טאן אוּן אוֹיפצוּציטערן אינגאנצן, ווען עמיצער פון די קלענערע אָנגעשטעלטע פאָלגט אים נישט. אָבּער וי'ס'זאָל נישט זיין- ווען ער האט פֹאַי עטלעכע יאָר פארלוֹירן דעם דאזיקן פּאסטן, האט ער צוזאמען מיט אים אוֹיך פּערלוֹירן זיין וועג אין לעבּן. ער איז אראָפּ, פארבּטלט געוארן, ר'האט זיך אָפגעלאון, אָנגכהוֹיבּן פילאזאָ" פמירן, געווארן אַ אָנהענגער פון השכּלה, אן אנטיילנעמער אין ציוניסטישע פארזאמלונגען און אַ רכילות-טרייבּער סיי אוֹיף דער השכלה, טיי אוֹיפן ציוניזם- ווען ער האט עס געפונען מאר ריכטיק, און דערדאזיקער ,פאר היכטיק* וואס קומט
126