ליבע און גייסטיקער קליינלעכקייט צוזאמענגענומען. אָבּער נלייכצייטיק בִּין איך דאָך אליין געווען אַ קלײינע וועלט", אַ בּאזונדערע וועלט,- אוּן אין דערדאָזיקער וועלט האט גע הערשט דער ווּסישער שרייבֶּער, וועלכער ,האט געטוֹיכט אין גרוֹיסע וואסערן און פּערל ארוֹיפגעבּראכט*. איך האפ געזען די קראנקע, פארעקשנטע, שלעכטע, אומגליקלעכע אייראָפּע, וי זי דעגענערירט אין אירע זינד... אוּן אָט האט זיך אנטי פּלעקט אַ נכיא פאר די פעלקער, וואס לערנט וויאזוֹי צוּ לעבּן, וואס לערנט, אז די ,געזעלשאפט" איז נישט מער ווי אַ בּוּנד פוּן איינצלנע מענטשן, און אוֹיבּ יעדער איינצלנער מענטש וועט זיך בּאמיען צו מאכן געוועלטיקן בַּיי זיך דעם יצר-טוֹב אוֹיפן יצר-הרע, זיך פולשטענדיק צוּ פארפולקאָמענען, צוּ נעמען ווייניק אין געבּן אַ סך, ליב צוּ האָבּן אלע מענטשן מער, וי זיך אליין,- דאן וועט דאָך די גאנצע ,געועלשאפט* זיין אַ גליקלעכע אוּן אַ גערעכטע אוּן דאן וועט דאָך געמען אַ סוֹף צי אלע פארשאָלטענע פראגן. בּיי מיר, וואס איך פלעג זיך תּמיד גריבּלען אין די אינערלעכקייטן פוּן מיין נשמה, וואס איך האבּ נישט געקענט די מיליאָנענקעפּיקע חיהימאסע, די שרעקלעכע און דערדריקנדיקע, וואס איך האבּ געזען אלע מענטשן אין דער וועלט אין מיין פאָרם אוּן געשטאלט, און ס'האט זיך מיר אוֹיסגעדוּכט, אז אלע בּלאָנדזשען צוּליבּ עמיצנס אַ שוּלד,- איך, וואס איןך האָבּ זיך נאך נישט צוּי זאמענגעשטוֹיסן מיט די אלע פאקטן, וועלכע שרייען: ,ס'איז א פעלער נישט צוּם פאריכטן", וואס איך האבּ זיך איינגעי וואוֹינט צוּ האלטן פאר אַ בּאשו?דיקער פוּן דער וועלט אוּן פּאר אַ פֿארטײדיקער פוּן דער וועלט,- בַּיי מיר האט זין דיי דאָויקע תּוֹרה אָנגענוּמען גאָר שטארק. אמח, די פראגע ,אוּן דערנאָך= אִיז געבּליבּן אוּמפארענטפערט, טראָץ דער גאנצער פרייד; אָבֶּער די גורוֹיזאמקײט פון דער פראגע ע זי.ירט גּלוֹיז אין דער אָרדנוּנג, א'ן וועלכער מיר לעבּן; ווארוּם טאקי, אויבּ ,גאָטס קעניגרייך" וועט זיין די הערשעין אוֹיף דער ערד, וועט דאָך די עקזיסטעגץ יעדנפאַלס זייו גוּט. דָאס 19