בעלי-מליצה, צווישען וועלכע ער האָט קיין הלק אוּן אָרט נישט, און וי אונזערע חז*? הדאָבּן געזאָגט, אַז אלץ װאָס איבּעריק, איז געגליכן וי ס'װואָלט געפעלט". דער אָנהוֹיג פון בּריוו איז געווען פּאָעטישע רייד ,וועגן בּריוו װואָס גייט פאַר אים, הלמאי ער האָט געטוּן פוּן מיר פאַרמײידן דאָס גוּטס, כאָטט ער וװאָלט דאָס געקענט אוֹיספירן, אוּן נישט בּאַזוּכט מיך אין דער שטאָט א און נישט נעווען בּיי מיר די אַלע טעג, און ממילא אויך די נעכט", דערנאָך האָט ער מיר דערציילט, אַז.זיין פאָטער, זאָל לעבּן, מאַכט זיך נישט זצענדיק, ווען ער(דאָס הייסט, עוֹבדיה) פארנעמט זיך מיט אַ רוּסישער צייטשריפט, אני דערש איז, ווען ער טוּט זיך אַריין אין אַ העבּרעאישע מליצה" ביך, דאמאלס איז ער בּראנד-פייער"; אוּן אוֹיסערדעם איז צי נישט אַזוֹי וי /א, װאס איז א שטאָט פוּל מיט קלוּגע לייט אוּן מיט שרייבּערס אוּן אין צ. לאָזט זיך די העבּרעאישע ליי טעראטור נישט העױן אין די גאַסן, כּמעט וי מ'זעט זי נישט אוּן מ'האָט זי נישט, כאָטש דער ציוֹניזם, דאנקען גאָט, מאַכט טריט פֿאָרוֹיס. די װאָס וויילן אוֹיס אוּן אינטערעסירן זיך מיט אוּנזערע פאַרבּליבּענע טייערקייטן, וואַקסן וי שװאָמען נאך א רעגן, אוּן עס האַלט זיך שוֹין בּיים גרינדן א בּית.ספר דוּרן אים אוּן דורך זיין נאַציאָנאַלן פריינט יעקב בן משה צובדמאן, דוּרך וועמען עס ווערט געשיקט דאָס דאָזיקע געשריפטס".

און דער סוֹף פון די רייד איז געווען:

דעריבּער הער מיך אוֹיס און אין װע?ל דיר ראטן, יוּגנט-פריינט מיינער, און גאָט וועט דיך אוֹיסהעױן. שׁוֹין פוּן לאַנגע צייטן טוסטו װאַנדערן, אבּער צי ציט דען דיר בּאמת נישט דאָס האַרץ צוּ דיין געבּורטשטאָט אוּן פאַרואָסזשע זאָלסטוּ נישט לענקען דיינע טויט צוּ איר? דאָ וועסטו האָבּן חיוגה בּרָוו, ואָרוּם סי איז דאָך אָן צווייפ? דיר בּאַקאַנט, אַז איך װעל נאָך אין אַ פּאָר חדשים אַרוּם טון טאָן שיקן מיינע טריט אין דער שטאָט ס. אַריין צו פאַרפעסטיקן מיין ויץ דאָרטן צון דאָרט וועל איך מיר בּוֹיען אַ הוֹיז, הוֹיז מיינט מען פרוֹי, מיט מיין בַּאטערטער פרייליין פרומא די טאַכטער פונים גביר

17