געבוירן געװאָרן, װי מיר דוכט, דערנאָך ערשט, װען איך נין שוין געווען אין צ.-
יאָ, אגב אורחא: דער פאַקט. װאָס איך בין צוגעצויגן געװאָרן צוּ יענעם מייד?-- איז זייצר אַ משונהדיקער פאַקט, אַ פאַקט, װאָס רופט אַרוֹיס אַ בּיטער געלעכטער, און זיך פאַרטראַכטן װעגן אים איז מיר אַ סך שװערער וי בַּאָבּרען זיך אין אַ ואוּנד, כא, איך זאָג אַ ,ווונד", אָבּער אינדעראמתן איז דאָ דאָ געווען צן אַנדער זאַך. דאָ בִּין איך דאָך בּלױן געפּייניקט געוואָרן, אָבּער זענען נישט פאַרוװװוּנדעט געוװואָרן-ס'איז נישט געווען קיין געלעגענהייט דערצו. אין דעמדאָזיקן פאַקט איז אינדעראמתן נישט געווען אפילו קיין געלעגנהייט פאַר דער אַנטפּלעקוּנג פוּן מיין פּערזענלעכקייט, װואָס עס װאָלט מעגלעך געווען, ווען דער סוּבּיעקט וװואָלט געווען אַן אַנדערער, דאַס ארט אַן אַנדערס אוּן די געשיכטע אַן אַנדערע- ווען אַלץ װאָלט געווען, וי עס האָט זיך אַ מאָל פאָדגעשטעלט אין מיין צעהיצטער פאַנטאַזיע, ווען איך האָב געטרוימט וועגן דעם גליק זיך צוּ ,פאַרליבּן". דאָ איז אמת, געווען אַ טיפּישע געשיכטע, אָבּער אַ פאַרבּייגײענדיקע, װאָס ניט גאָרנישט צוּ צוּ פארשטיין מיין ,איך", אַ געשיכטע פוּן ,אַ קי איז גע. פלויגן איבּערן דאַך",
בּיי בּוּרסיפֿן אין וואינונג האָבּ איך פאַר מיך געזען אַ פרעטר מיידל, אַבּרוּנעטע, אַ שיינע, מיט לעבּעדיקע, בַּריט. געעפנטע, בּלױע אױיגן, מיט לענגלעכע סאַמעט.בּאַקן, מיט אַ פּישופדיק מױיל און מיט בּאַװעגוּנגע פוּן אַ גאַזעל געמישטע מיט א בּיסל איגנאַרטיקער חשיבות. יעקב, מיין קינדהייט-חבר, האָט, אין פלוג, מיך גענוּמען פאָרשטעלן פאַר איר, פאַר זיין שוועסטער. זי האָט װי כּמעט קיין קוק נישט געגעבּן אויף מיר, אוּן איך האָבּ מיך איינגעהערט, שטאַרק איינגעהערט צוּ איר לויטערער שטימע, איך האָבּ בּגנבה געזען צוויי נאָל דורך דער צייט, װאָס איך בין דאָרטן געזעסן, איר פּרעכטיקע מינע, דוּרד וועלכע זי פלעגט אַ בּיסל אַרױסהױבּן אירע סאַפירן. ציין צוּזאמען מיט דער אויבּערשטער ליפ אוּן אַרױפלײגן זי
180