- נדן! הא אין וין פּלוּצים צעלאכט זייער הוֹיך-נדן... כא- כא* כא!..
דער טאטע איז ארוֹיס פֿוּן די כּלים:
- אָט א נחת!.. לאכט וי א משוגענער... אוֹי, אוֹי, דער קאם שפּאלט זיך מיר.., בּארימטע סוֹחרים, בּאקאנטע דאָקטוֹי. רים, גרוֹיִסע אדוואָקאטן, גבירים, אדירים, מענטשן,--מ ענט שן, נישט קיין קבּצנים פּוּסטאוּנפּאסניקעס אזוֹי װי דוּ-- אלע יאָגן זיך נאך נדן... נדן, פארשטייט זיך, לוֹיט זייער מדרגה: טוֹיזנט רוּבּל, צען טוֹיזגט רוּבּל, צוואנציק טוֹיזנט ריִבּל, פופּציק ט יזנט רוּבּל, הוּנדערט טוֹיזנט רובּל! אָבּער נדן... אוּן דו.. און איר... איך, הונגעריקע בּטלנים, איר פילאָזאָפירט... די לאכסט נאָך... וויי צו דיין לאכן, ירמיה, אז וװײַ צוּ דיר אוּן צוּ דייגע יאָרן!
אז איך האבּ אוֹיפגעהערט, האט ער אנגצהוֹיבּן לאכן פון דער נארישקייט פון דער ,וועלט" יואס איז אים מקנא, פון דער קורצזיכטיקייט פון דער נארישער וועלט אוּן פוּן דעס, וואס זי ווייסט נישט דעם אמת...
= ס'איז נאך א גרוֹיס גליק, ואס די װעלט בּכלל איז זיך טוֹצה לעת עתּה...
- מוֹף כּל סוֹף, וועמען איז װיי, ועמען איז וינד-מיר דער אוּמגליקליכער מאמע!- האט מיין מוּטער געקלאגט א גאַנצע נאכט- אזוֹי לאנג איז מיין זון נישט געווען אינדער. היים.. אזוֹי לאנג... וזיפי? טרערן הא איך פארגאסן דוּרך דערדאזיקער צייט... אומגליק עכע מאמע /!.. אוּן איצט... איצט, די ערשטע נאכט נאך זיין קוּמען... די ערשטע נאכט... כ'האג געמייגט...