צװאַנציק יאָר, אוּן דוּ װייסט גישט, מיין זוּן, יפל כ'האָבּ זיך אָנגעליטן רורך דערדאָזיקער לאַנגער צייט,.. איך האָבּ זיך צוּגעוואינט- אוּן דאַנקן נאָט!. ער איז דאָך נישט קיין שיכּורער ערל, ער זאָל מיך שלאָגן... אַזאַ נאַטוּר האָט ער.., אויבּ דוּ ווילסט אייסהערן, ירמיה(איך פאַרגעם דיר דיין צייט מיט מיינע נאַרישקײיטן), וואל איך דיר דערציילן, מיין זון, װאָס בּײ אונז האָט געטראָפן פאַר עטלעכע חדשים... ניין| װאָס רעד איך! דאָס איז געווען נאָך פסח, פֿון אָנהױבּ ,זמן'... דוּ װײיסט אוודאי, אַז דידאָזיקע צײט איז פאַר אונז זייער אַ שווערע, דער פסח עסט אויף די גאַנצע אַרבּעט... ווי-מענדל, דער וּואָס איז געיוען אַ בּריװוטרעגער, איז אונן געבּליבּן שולדיק צען רובּל שכר-לימוד פֿאַױ די צוויי יינגלעך, װאָס האָגּן געלערנט אין ,חדר" בּיײ שלום געצלען... גאַנצע צען רוּבּל.., לוי.-מעגדל איז שטענדיק געווען אַ גוּטער צאָלער, נאָר ווען ער האָט פאַרלױירן זיין שטעלע, איז ער פאַרבּלִיבּן אַן אָרימאַן אַן אביון, אוּן האָבּן האָט ער דערוואַקסעגע טעכ. טער אוּן נישט צען רוב- אפ לו קיין צע גראָטן איז ער נישט געווען בּיכוֹלת צו בּאַצאָלן, אוּן דער ,צער בּעלֵי היים. איז דאָ געווען זייער גרויס... אָבּער װאָס זענען מ יר שילדיק? מיט װאָס קענען מיר אים העלפן? בּלױז דער רבּוֹנוֹ של צוֹלִם, ער אַליין קען זיך אויף אים מרחס זיין... אַ האַרצװײטיק.., צען רוּבל... מיר האָבּן געשריגן... מיר זענען געווען אין כּעט, נאָר גי שױיי ,שמע ישראל"... די נשמה וועסטוּ דאָך נישט נעמען פון אים,.. בּקיצור, דער טאַטע האָט זיך שוין געזעצט לערנען מיט זיינע תּלמידים(צוויי האָבּן אים נאָך צוּגעפעלט צוּ דער נויטיקער צאָל)- אוּן איך לייג זיך אוועק אין בֶּעט אַרין..! קיין קרענק איז בי מיר נישט געווען, נאָר אַזוֹי... די כּוֹחות זענען מיר אויסגעגאנגען,.. כ'האָבּ קיין כּוֹח נישט אַרוּמצוּגײן... פאַר פּסח בּין איך ,געשטאַנען" אין אַ בּעקערײ פון מצות.., דערנאָך איז פריידע דיין שוועסטער געווען עפעס נישט געזוּנט אַרוּם אַ װאָך צייט-- האָבּן זיך מיר אױסגעלאָזוט די כּוֹחוֹת.., בּקיצור, מיין זון, איך ליג אויטן 20