-- איר ווייסט דען נאך גאָרנישט?
- װאָס?
צי ווייסט איר דען בּאאַת גאָרנישט? ניין, ירמיה שמייכלט... סיא ליגן, איר מאכט זיך... ניין? ס'איז אוּממעגלעך, איר זאָלט נישט וויסן... איר ווייסט, הא!..
- װאָט װאָס?
- צי דען ווייסט איר ט:קי נישט?- טאָ הערט:זשע: היינט אינדערפרי, ווען איך בּין געגאנגען עפענען דאָס געוועלבּ... איך האָבּ שוין נישט געוואוסט װאָס צוּ קלערן אוּן װאָס צוּ טאָן... צוויי חדשים!.. און איך האָגּ שוין גערעכגט אוועקשיקן אים א בּריוו אוּן אויסגיסן דאָרט מיין גאנען צאָרן: בּיז ווען!! ענטפער, לכל הפחוֹת, מיט אַ קארט?- נישט אמתז אָבֶּער איך האָבּ זיך מיישב געווען אוּן בּארעכנט: אפשר איז זי נישט אנגעקומען... כאָטש איך האבּ געשיקט אין א פארזיכערטן בּריוו... און היינט וי איך גי אזוי- ערשט דער בּריווטרעגער קוּמט מיר אָן אנקעגן, אין הארצן האט זיך מיר ווי עפּעס אָפּגעריסן... טאמער? איך רייס אויף דעם קאָנװערט-- יאָ! יצקב בּן משה עובדמאן פון צ.! כא-כא-כא...
-- וואס?-- האט. אויפגעציטערט עוֹבדיה- די קאָרעסי פאנדענץ? און מיינע!..
-- די קארעספֿאנדענץ, מיין טייערער, די קארעספּאני דענץ... אויצ דוּ גלויבּסט נישט, טא נעם אוּן לייען יי
די צייטונג ווערט ארױיסגענוּמען מיט דער נויטיקער צעי רעמאניע פאר אזא בּאדייטנדיק געשעעניש. בּאלד זאמלען זיך צונויף ארוּם אוּנוז דאס רוֹב מתפּללים, בּאזוּנדערס די יוּנגעי לייטלעך, וואס זיצן אוֹיף קעסט... ר' צדוק דער אייייקל כּעסט זיך ,יאריד", וואס מען מאכט אין ,מקוֹם קדוש", אבּער אין די ערשטע מינוּטן הערט אים קיינער נישט. דערנאך הויבּן אויך אנדערע אן זיך צוּ קלאגן: וי מיאוס עס איז אוא זאך! הויכע שמוֹנה-עשרה... קדושה... דעם רבס זון... װיייווי.יי דעמאלט כאפּט זיך יעקב אויף פון זיין גליקלעכער וועלט, ער שפרינגט אויף אוּ; גרייט זיף גיין ציּ זיין פעטער אין הויז.
227