נאָך אַ סך בּלעטער זענען פֿאַרבּליבּן אין מיין העפט, אין נישטאָ מיט װאָס זי אוֹיסצופילן, אוֹיבּ איך װעל ג אָ ך שרייבּן, וועט עס דאָך בּלוֹין זיין אַן איבּערחזרונג אוּן סוֹף כַּל.סוֹף ווע איך אַלץ נישט דערזאָגן...
;דערזאָגן אַלץ"-- איין קלייניקייט|
אין איינעם פוּן מיינע בּריוו, ואס איך האָבּ געשריבן צי דאַװידאָווסקין, בּעת איך האָבּ געװאוֹינט אין א צים צווייטן מאָל, האָבּ איך גערעדט וועגן דעם ציוייטן טייל פון מיין לעבּנסידערציילוּנג, איצטער װעל איך גאָרנישט שרייבּן,
איין ספּעציעלע אייגנארטיקייט פֿארמאָגט די ווינטער.דרא. מע: זי פארענדיקט זיך מיט-- ,פאָרזעצונג קױמט"..,
פאָרזעצונג, פאָרזעצונג אוּן נאָר פארזעצונג..,
א סוֹף, װעט מן הסתּם זיין, זיכער זיין. אַ סוֹף,, וואס איז אינגאַנצן אפּהענגיק פוּן מיין ווילן, נאך פינף. נאך צען, צװאַנציק יאָר- אוּן איך על זיין, וי כ'ווא"ט גאָר קיינמאל נישט געווען. אָבּער צוליג וואס װעל איך לעבּן אָט די אַלע יאָרן? מיט וואס וועל איך אוֹיספילן אָט דידאָזיקע יאָרן?
אֶגּער ניין. אינגיכן וועט קוּמען דער סוֹף. אַ סוֹף פון אַן איינצלנעם, אַ פאריינואמטן= אפילו קיין זכר וועט נאך מיך נישט בּלײבּן,
איין שטימונג בּאַהערשט מיך מיט אַ משוּנהדיקער גע. שווינדקייט די לעצטע צייטן. איך זיץ א שעה אדער צוויי רוּאיק. סתּם-טראַכטענישן בּרעקלעך זיך אין מיר, וועגן דעם
263