זייען זיך דורך די בּילדער פוּן מיין נאָז, פון מיין שטימע, פון מיין בּאָרד, מיין געלעכטער, מיין זיפץ- און איך קריג פיינט אלץ אין מיר, איך עק? מיך פון אַלץ, איך בּין בּאליי. דיקט אין שעם זיך פאַר אַלץ, אַלץ װאָס איך פארמאָג זעט אוֹיס מיאוס, פאַלש, לעכערלעך אוּן עקע?האַפּט, מיין גאַנץ וועזן רוּפט יי מיר ארוֹיס אַ געפי? פוּן שולדיקייט און אַן איינדרוק פון מיאוסן-זיך. איך געפין מיר קיין אָרט נישט.
בי
יאָ, װוינטער.. ווינטער אין שטובּ, ווינטער אין דרוֹיפן, ווינטער אינעװייניק, אין האַרץ, אין דער נשמה...
אוֹי, ווינטער!
אוֹ, א ווינטער אָן אַ פרילינג, אָן אַ זוּמער פאַר אים-אַן אייבּיקער װינטער{| און אין דעמדאָזיקן ווינטער בִּין איך אַ לעזער אין אַ פארװאָרפן דאָרף...
ווער סיאיז נישט פעאיק צו זיין אַ טאטע צו קינדער-צוּ דען קען ער פאַר זיי זיין אַ גייסטיקער פאָטער! אָבּער עסן דאַרף איך. איך בין הוּנגעריק װי אַ הונט, אוּן איך האָבּ קיין אָרט נישט דעס קאָפּ אוועקצולייגן...
איך האָבּ גארנישט,
אוּן אזוי װועל איך שטארבן,
דער טוֹיט איז..= פילאָזאָפירן די חכמים פון דער וועלט-- דער טוֹיט איז..*
דער טוֹיט איז טוֹיט; אוּן איך ווע שטארבּן,
טאָ בּכן, פאַרוואסיזשע קען איך מיך איצטער נישט בּאָ. פרייען פונם לעבּן!
דידאָזיקע אומאַנגענעמע ואַך,-- דאָס צוּנישט.ווערן אוֹיף אײיבּיק וועט דאָך, סוֹף-כֹּל.סוֹף, קומען...
... דאס גוּטס פוּן דער װעלט, דאס שלעכטס פוּן דער וועלט, ד י וועלט, יענע וועלט, דער מענטש איז פריי, דער מענטש איז פארקנעכטעט, פארגעניגן, צצר, פרייער אױיסויאַ?ל, בּאוואוּסטויין, גייסט, מאטעריע, אייגיקייט, פארגענגלעפקיזט,
: סע