Druckschrift 
Ofgang afn Dnyeper : poeme / Perets Marḳishאופגאנג אפנ דניעפער : פאעמע / פערעצ מארקיש
Seite
85
Einzelbild herunterladen

צי איז עס אזא ריזיקע אנ אויסגעטרוימטע ארקע, צי סטארטשעט איבער ברייטקײַטג פונ דניעפּער אזא ראָד,

װאָס טרײַבט וי א מאשיג די כוואליעס פונעמ דניעפּער, װאָס זאמלט מיט געזאנג די מענגעס פונעמ לאנדר?

געוועג איז צענ מאָל גליק דערזעג טרובאנ דערנעבג, געוועג איז צעג מאָל פרייד-- זײַנ אויסגעשטרעקטע האנט...

װי גיט מעג א פארהאלט זײַג בליק אוג זײַנע טריט דאָ?

א שמייכ? טאָג צו אימ בִיז װייטעק טזיכ געװאָלט.

נאָר עס פארשווינדט טרובא, ס'באװײַזט טרובא זיכ װידער,

- נו, קוקט!-- ט'ער צו נעכאמענ זיכ געווענדעט אפנ קאָל,-­

ט'אזוי נעמט מעג אנ אָפּגרוגט שטורעמדיק אוג פריידיק,

ט'אזוי גייט מע ארלַג אינ אים-- גלײַכ װי איג א שטאָט; טיאזוי מאכט מענ דאָרט אָרדענונג, צומ לעבנ מע פארגרייט אים, ט'אזוי, ט'אזוי, נעכאמע, פאָרזיכטיק! איז-- אָט.-­

ס'איז ערשט אצינד נעכאמע אופגעגאנ איג לעבג,

אוג דאָס איז בלוין דער ערשטער פּרוּװנחיקער שפּאג, אָט איז עס, וי א בוכ, דאָס לעבג דאָ צעעפנט,

אוג ס'לייענט עס אינ דר'הייכ, װי פאר א קינד-- טרובא!

מע דארפ דאָ בויעג ווינונגעג. גוטע גרויסע וווינונגעג, מלט גרינס ארומ די פענצטער.. מיט בלומעג אפ ארומ; מיר דארפנ דאָ צו עכטער שיינקײַט זיכ געוווינעג נאָכ, אוג מירג עס פארוייעג. זאָל עס וואקסנ אומעטומ:

0