אוג ערגעצ צעהאקט זיכ טרובאעג דאָס קאָל.

עס ציטערג דראָטג. די פּענעמער בלייכג.

אוג ס'רופג זיכ ברעגנ, נאָר עמעצער ווערט זיכ. אוג ס'רופט א פארזאמלונג באנאכט דער ארבקאָמ.

פארזאמלונג פוג שטיינהעקער-- שטייניק געלאטעט. פארזאמלונג פוג שטיינער אפ פעלדזיקע לאנעג-­

אונ ס'ווייסט שויג דער דניעפּער, אז עפּעס קומט פאָר, אוג ס'הערג פוג װײַטג זיכ צו עקסקאוואטאָרס,

אוג ס'שאָקלעג מיט שנאָבלעג די שטאָלענע קראנעג, אוג לאָקאָמאָטיװוג זיכ מעלדנ צומ װאָרט.

נאָר דאָס װאָרט נעמט טרובא. די פארזאמלונג גייט װײַטער, ער האלט אינ די אוֹיגג באריכטג פוג ארבעט,

א שטיק קאָטלאָוואג אוג א שטיק פונעמ דניעפּ,

אוג ערגעצ די שוועלג זיכ זאָטלעג װי רײַטער,

אוג ערגעצ די שוועלג זיכ רײַסג איג נאכט"פּײַג,

אוג ס'ווענדט זיכ טרובא צו פארזאמלטע קעפּ:

-- כאוויירימ! די קאשע איז... ווירקלעכ... נאָר אָנ איר-­

זימיט אייניקע האלט עס נאָכ זייער שווער...

פאראג נאָכ אזוינע... אינ נאָרעס פארבאהאלטג...

װער ס'שפּײַט אונדז איג קאשע... װער ס'שפּײַט אונדז איג פֿאָנעמ, אזעלכע, װאָס מעסערס פארגרייטע זי האלטג

אוג נוצג די שטיינער זיכ אויס פאר געווער...

דאָס דרויבג מיט הענט איז אנ אויסרייד. ס'אזוי נאָר, ס'וועט גרייט די מאשיג זײַג צו מאָרגג פארפרי דאָרט,-­

12