Druckschrift 
Ofgang afn Dnyeper : poeme / Perets Marḳishאופגאנג אפנ דניעפער : פאעמע / פערעצ מארקיש
Seite
123
Einzelbild herunterladen

אוג סיבעט זיכ די האנט צו דעמ גורט...-- ס'איז ניט ויכטיק, אדורכ צווישנ אונדז ז'ווי א װאָרעמ דער סויגע אונ הריזעט פונ אינווייניק.(אָפּקלאנגעג: גידער!) מיר װעלג אימ אײַנבײַסנ.(אָפּקלאנגעג: ריכטיק!)

אוג סיטרובעט טרובא:-- מ'עט שטימעג. מ'עט הערג. װער ול נאָכ א װאָרט?- נאָר עס הייבנ זיכ ברעמעג, אוג ס'בליאסקעג אפ אימ נאָר די שװייסיקע טראָפּג. ניאז שטיינהעקערס קנייטשג מיט בערד אינ מיט שטערנס, נאז ס'װאָרט װיל פוג שטיינהעקערס קיינער גיט געמעג, איז יל עס דער ייד פוג דער שטאָט מעליטאָפּאָל.

איז װאָס װייסט א ייד פוג דער שטאָט מעליטאָפּאָל! װאָס האָט ער געהאט אונ װאָס האָט ער פארלאָרג?

עס גיט זיכ מיט װערטער דאָס מויל אימ א שטאָפּ אָג! -- נו, רייד, מעליטאָפּאָל, קורצ אוג קלאָר,-­

גיט זשוק פאר די אויגג דעמ ייִד זיכ א שטעל,

פאר מיר אונ פאר דיר נ'פארנ גאנצג ארטע?!-­

אוג ס'ווערט א געטומל. אוג ס'ווערט א געלעכטער, אוג ס'ווערט א געהודע פונ איינעמ צומ צווייטג,

אוג יעדערער שרײַט, ער זאָל צוגיינ צומ טיש:

אָט זאָל ער זײי זאָגג, אָט זאָל ער א גי טאָג!

אוג ס'גיט זיכ א שיט פונ אימ עטלעכע וערטער:

-- ס'איז ריכטיק... ס'אזוי,-- אוג ער האָט זיכ צעמישט.

דער קירזשנער זיגעשטאנעג בא זײַט אונ געהערט, די האנט אפגנ איינציקג אוער פארפעסטיקט,-­

13