די אובֿעט גייט מיט פלײַס אונ פליס, אוג ניט קייג רעגע ער פארלירט דאָרט.
נאָר ס'גיט דער שטאָלצ אימ א צעטראָג,
אוג ס'גיט א בלאָנדזש אי אימ דער אייפער; אז מיידלעכ שטייעג באמ בעטאָג
איז קלאָר, אז ער װעט מאכג דרײַפאכ!
עס קומט די נאכט. זי טוט אים אָגֿ,
זי טוט אימ אויס-- ער איז אלייג גאָכִי., ער גייט ארויס אוגנ גיט א מאָגֿ,
אז עס צעקלינגענ זיכ די ביינער,
עס קומט די נאכט אונ--א פארמעק די לעצטע שאָטנס די פארלאָזטע;
ער גייט ארויס אונ גיט א שמעקן עס שמעקט, דער טײַװל ווייסט מיט װאָס דאָרט...
עס קומט די נאכט. דאָס הארצ פארזידט, אונ עפּעס כאָלעמט זיכ אוג דאכט זיכ, ער גייט ארויס אוג גיט א צי
די גאנצע נאכט צו זיכ אינ הארצג.
אָט איז ער דאָ אוג איז ניטאָ
אוג באלר לעם איינער דאָרט א שטעל זיכ: -- איר ארבעט דאָ? בא דעם בעטאָג?
אוג איכ-- באמ אופרײַסג די פעלרזנ!
198