אוג זיכ ארײַנגעמישט מיט פאָנפ:-- נישקאָשע, טרינקט! צו פײַער איז די בעסטע סגולע-- פײַער!-
פוג צווייטג צימער האָט זיכ צו דער גאס א הילס א טויבלעכער געריסג;
ס'איז דאָרט געלעגג אװוראָמ-הערש איג קאס אוג זי געלעונט שיסג.
דאָ האָבנג ביקסנשלעסער שטרענג געקריצט גלײַכ. װי מיט צייג, א װאנט מיט צייכנס האָט געקוקט פוג קעגניבער;
דאָ האָט מעג בלויז געקוקט, געציילט
אוג אלצ פארשריבג.
אהער, מיט מײידלעכ מונטערדיק קאָלירט,
געשטראָמט האָבג באָכורים בלאנקענדיק אונ בויגיק; אונ פריִער,
נאָכ אײדער צוגעגאנ מ'איז צו דעו טיר,
האָבג אלייג אפ העלפט זיכ אָנגעשפּיגט די
וועג ס'האָט עלקאָנע זיכ דערלאנגט
אהער א שטופּֿ,
האָט עו א װײַלע אָפּגעלאָזג גלאשענ;
פונװַטג אויסגעשטרעקט די האנט,
א רוק געטאָג איג דר'הייכ דעמ דאשעק,
ארומגעווישט פוג היצ דעמ שטערג
אוג זיכ געגריסט:-- א גאסט איג קלוב!
װי גײט עס עפּעס, אווראָמ-הערש, בא דיר די בוכהאלטעריע?-ס'האָט אװראָמ-הערש אימ ניט געענטפערט.
124