Part 
Hefṭ 9 = 2, [1] (1939) Sefer Shemot : parashah ShemotHefṭ 9 = 2, [1] (1939) ספר שמות : פרשה שמות
Place and Date of Creation
Page
12
Turn right 90°Turn left 90°
  
  
  
  
  
 
Download single image

ש מות

רישי ריאי יי

און קיין שטארקע געטרענקע און זאלסט נישט עסן קיין אומריינע זאכען. ווייל דאס קינד וואס וועסט געבוירען וועט זיין א נזיר אלקים. האט די פרוי נישט פאר-. שטאנען וואס פאר א שייכות האט עס וואס זי זאל נישט טרינקען קיין וויין און נישט עסן קיין אומריינע זאכען דערמים אַז איהר קינד וואס זי װועט געבוירען זאל זיין א נזיר אלקים? זי דארף דאס קיגד הימען פון דעם אלעכען, כרי ער זא?­זיין הייליג צו נאט, אכער וואס פאר א שייכות האט עס צו איהר? און ווען זי האט דערציילט די ווערטער פונ'ם מלאך צו איהר מאן, האט ער עס אויך נישט: פארשטאנען, און ער האט דאַריכער נאַט געבעמען, ער זאַל איהם נאך א. מאל שיקען דעם מלאך ער זאל איהם די זאך ערקלערן: אווי װי דער פסוֹק זאנט דייטליך, ויעתר מגוח אל ה' ויאמר בי אדוני, איש האלקים אשר שלחת יבוא נא. עוד אלינו ויוונו מה נעשה לגער היולר,!) און מנוח האט געבעטען גאט און האמ געזאנט; איך נעט דיך מיין הערה, זאל דער מלאך וואס האסט צו מיר געשיקט נאך א מאל קומען און זאל אונז לערנען וואס צו טאן מיט'ן קינר וואס וועט גע" בויוען ווערן, דערפון זעהען מיר אז מנוה און ז ין יווייב האַכן געוואלט וויסען וו אזוי. זי זאלן זיך נהג זיין מיט'ן קיגר און האַבן נישט פארשטאנען די ווערטער' פונ'ם מלאך ננונע צום קינרס מוטער, ווען דער מלאך האט זיך אבער דאַס צווייטע מאל נאוויזען. האט ער ווידער גערעדט פונ'ם קינרם מוטער און אויף דער פראנע: פון מנוח: מה. יהיה משפט הנער ומעשהו, וואס זאל זיין די געזעץ פונ'ם געבְוִירע. נעם יונגעל און. זיינע ווערק, האט איהם דער מלאך געענמערט נאך א מאל: מכל אשר אמותי אל האשה תשמר+), אלעס וואס איך האב געזאנט צו דער פרוי' זאל זי אכהימען. דאמאלס האט שוין מנוח און זיין ווייב פארשטאנען, אוז כרדי' דאס קינר זאל זיין א נזיר אלקיס, איז טאקי געווענד און זיין מוטער, אױב רי' מיטער נעהט און גאט'ס וועג און היט זיך פון יעדע אומרייגע זאך קען איהר. קינר' אויסוואקפען א גזיר אלקים און אפילו א נכיא,

א בעווייז צו דעם וואס דער מלאך האט געזאנט צו מנוחן און צו זיין ווייב: אז כדי דאס קינד זאל אויסוואקסען א גזיר אלקים מוז זיין מוטער זיך הימען צו' עסן יערע אומריינע זאך, איז רי געשיכטע װאַס ווערט דערציילט תלמוך') אי שוואנגערע פווי האט א מאל פארשמעקט א ויח פון א מאכְל אום יום כפור, מי'

1 א וואונדער שעהנע כאמערקונג מאכט בר קפרא אין ילקוט שופטים ס' סח,, ווען דער מלאך האט זיך באוויזען צו אשת מנוח אליין האט ער געזאנט הנה נא את עקוה' ווען ער האט זיך אבער דאם צווייטע מאל באוויזן און דער גענענווארט. פון איהר מאן אויך, האט ער שוין די דאזיגע וֶוערטער נישט געזאנט, און האט אנגעהו"בן מכל אשר אמרתי אל האשה תשמר. וי וויכטיג איז דער שלום אז און געגענווארם: פונ'ם מאן האט דעד מלאך נישט געוואלט.זאגן זיין ווייב הגה נא אח עקרחייי,