רויטארמייער
מיט זאפטג ווערט דער עפּלבוימ שוג זאט,
אוג פרוכטג היל זיס איג גרינגעוועבטג שלייער; נאָר יעדער צװײַג אוג יעדער בלאט
באגערט דײַג ביקס פארשטעלנ, רויטארמייער!
זיכ דורכוועבג מיט דײַג פארשײַטער קויל,
מיט וועלכער דו באוואכסט דײַג לאנד, דײַג קענד, דײַג מאמע;
אז ס'זאָל מיט פײַער שטללג זיכ דאָס אומווירדיקע מױיל,
װאָס, בעטנדיק א טרונק, האָט עס דײַג קוואל געװאָלט פארסאמעג!
צומ וווּקס פוג מענטש דערשטײַגט דאָס ווייצ,
אוג זאנגעג וויגג זיכ אפ ווינטעלעכ אפ שטילע;. נאָר יעדער גרעזל רײַסט זיכ מיט פארפלייצ,
פּונקט וי מיט קרענצ, ס"געווער דאָס גרויזאמע פארהילג!
אז פײַער-מאבל זאָל באגעגענעג דעמ פּײַנט אפ וועגג גאָלדענע מיט ברויט געבעטע, װאָס ער, באזויפט מיט בלוט, האָט הײַנט זיכ אָפּגעלאָזט פארוויסטג אוג צעטרעטן!
איז גי אונ טרעפ, שאקאל, פארדעקט מיט נאכט,'פארשמעקט עס האָט דיר פלייש, נאָר בלײַ וועט זײַג צו זעט דיר|! 90
ויהו-