ווע קײיג קוילג שוג קלעקג ניט מער אימ, וועג ס'פארפעלט אימ שוע אָטעמ איג האלדז,-
גיט אלייג א באפעל זיכ גאסטעלאָ, אוג אלייג די קאָמאנדע ער פאָלגט; -- זאָלג פליגל, װאָס ס'פאָלק האָט געגעבג, זיכ פארוואַנדלעג אי ליכט פארג פאָלק!-
אוג א לעצטער געדאנק גיט א וויג אים, װי א בליצ גייט אימ דורכ נאָכ א שײַג; מיט דעמ לעצטינקג אימפעט פוג פליגל, װי א דונער איג ברענשטאָפּ פוג פּײַנט!
ס'האָט די ערד זיכ א דרי געטאָג העלער, ס'האָט א פלייצ געטאָג פײַער א יאמ-
א באגינעג איז אופנאג גאסטעלאָ
צו דער זו מיט א ליכטיקג פלאמ!
ס'איז דער צפּהילכ געגאנגעג אינדרײַעג
צו די ליכטיקע װײַטג געווענדט;
-- עס צינדט אָג זיכ בלויז פײַער בא פײַער, נאָר ס'ווערט קיינמאָל איג פײַער פארברענט!
אָט אזוי אומבאזיגבאר אוג הערלעכ
װעט ער בלײַבג, דער אָדלער, נ'געדעכ;
אוג פונקט וי דאָס פאָלק איז אומשטערבלעכ, אזוי אויכ אומשטערבלעכ איז ער!
אוב דערוויסג זײַג נאָמעג מ'עט וועלג, װאָס ז'געוועג פאר דעמ סוינע א גרויל, װעט ער קלינגעג איג לידער-- גאסטעלאָ!-ס'וועלג דוירעס אים טראָגג איג מויל{