צֲּ
אל
אט
עס שטייט פוג אלע זײַטג צו צו איר די שרעק, נאָר גאָרניט קאָג די שרעק בא איר ניט פּועלג.
דאָס זאמד איז דאָ. דאָס וואסער אולכ, אוג דאָ איז פראָנט. זײ װעלג, וי געווער איג שלאכט, אצינדער זײַג געטרלל איר; נאָר ס'איז איר חייס אינעמ ברעזענטענעם קאָמבינעזאָג,
פוג קאָפּ גיט זי איר באנד א גליטש אוג א צעשטרײַע.
אפ בלויעג פלאט פוג הימלדיקער הויכ
האָבג פּראָזשעקטאָרס, וו מיט קרײַד, ארויסגעפירט א פאָרמול אוג לייזג הילכיק זי-- מיט פײַער אוג מיט רויס
אוג מיט באנאכטיק-פלאקערדיקע שטאָרמעג,
די װײַסע צײַג צווישג פארברוינטג מויל
בליצג איג רעגונג אום בא יעדג ריס פוג די געווערג;
וי אפ באלויכטענעם קאטאָק גליטשט זי פארשײַט אונ הויל טראסירנדיקער בלײַ, געארעמט מיט די שטערג.
עס קוקג מויערנ פארטײַעטע ארופ,
דאָס פײַערדיקע קסאוו זי לײיענעגנ, די ריזג,
אוג רײַסג איבער גלײַכ. דאָס מײידל האָט געטאָג א רופן וי ס'פאלט דער שפּארבער מיט דער האנט האָט זי באוויזג.
אוג ס'ווילט זי אָנעמעג ד* מײַדלשע פארברוינטע האנט, א צערטל טאָג זי שטיל אזוי, אָג ווערטער;
נאָר דעמ אראָפּגעגליטשטג סאמעטענעמ באנד
פוג בלאָנדג קאָפּ זי מאכט זיכ שוינ צורעכט דאָרט,
איג חימל יאָגט א בליצ נאָכ בליצ זים נאָכ,
מיט אופרײַסג פוג דונער יאָגט ער ערגעצ אָג אים; נאָר שטארקער איז דער פלאמ פוג אירע אכצג יאָר װי דער פארטויבנדיקער קנאל פוג פלאמיקע קאנאָנעג!
7
ײ