Teil eines Werkes 
Bd. 1 (1751)
Entstehung
Seite
49
Einzelbild herunterladen

a m a En

wd W W em e mm, r 0 em mmm m, nn,

Ds 4 1 ou CS er DS d e r ü 5

n en

ie ne

fe is

er fr

49 Fünfter Theil, 1L Buch. V. Kap. Von der Stat Seehauſen. 30

Großbeuſter geheiſſen. Von den hier ein­geyfarreten Doͤrfern liegen einige diſſeits der Elbe, welches daher ruͤhren ſoll, weil die Elbe ihren ehemahligen lauf geaͤndert, und dieſe oͤrter abgeſchnitten, wie dergleichen aͤn­derung auch bei dem dorf Werder will be­merket werden, welches ienſeit der Elbe liegt und doch zur Prignitz gehoͤret. Wo: bei zugedenken, daß, weil das erdreich allhier ſehr lattich, und zwar im ſommer ſehr hart, aber bei thau⸗ und regenwetter ſehr weich und tief wird, ſo daß man faſt nicht aus einem

hofe zum andern kommen kan, die Ein­

wohner ſich von jugend auf gewehnen, auf ſtelzen wohl 2 bis 3 fuß hoch zugehen, wel­che ſie unter den fuͤſſen zuſchnuͤren, ſich auch derer ſo fertig zugebrauchen, und darauf oh­ne ſtok zugehen wiſſen, als andere mit den füffen auf plattem lande. Wiewohl es hier nicht allein geſchiehet, ſondern auch in den benachbarten oͤrtern, Oſtorf, Scharpe­lohe und Loſenrade, welche nach Groß­Beuſter in die Kirche gehen, ingleichen zu Warenberg, und zu Getlingen einem dor­fe in der Werbenſchen Inſpection:; iedoch if es zu dieſem Beuſter am gemeinſten.

Die Kirche indeſſen lieget hoch, und wird zu S. Niklas genannt, allwo auch zu den (Katholiſchen zeiten ein Stift geweſen, wel ches aber weil es im freien felde und an ei: nem unhaltbaren ort gelegen, und viel ſcha­den gelitten hatte, der Markgraf Ludwig

der aͤltere in einem beſondern gnadenbrief erlaubet nach Seehauſen zuverlegen, ohne daß darunter die Praelati, canonici, vicarii und prebendales leiden ſolten an ihren ein­känften und vorrechten: und ſolten fie bei der Pfarrkirche ihre wohnſitze nehmen Auch hat der Markgraf die Probſtei und Kirche nach abgang C... von Buch, der das mahls Probſt war, mit dieſem Kloſter vers einigen wollen, dabei ſich iedoch der Mark graf das recht die Prelaten und übrige Klo­ſtergenoſſen einſetzen zukoͤnnen, vorhehalten: n nomine domini amen. Lud.. Sin­gulis& unioerſis. Honorabilibus& es­dicatis ſummo creatori continuatis vicibus oblervantibus perſonis beneficio muni­Menti five firmatis deſtitutis eccleſie cujus dampna graviſſima poſſent incidere-- ca­Pitalemque egeſtatis inopie lapſum illabi, uod exinde minorari& annular poſſet ſer­tus a ltiſſimi genitoris, tenebitur ſolſicitu­© gubernantis principatum principis his Hoco munito& tuto in quo ſalxis& net yatis rehus ipſorum altiſſimo famu­V. Theil der Mark. Ziſt.

6

lari continue valeant ſaluhriter proṽ dere. Sane cum collegium& capitulum ſancti Meolai in Boßer iam dudum anten. tis temporibus a fundationis ſue hora in campi planitie in locoque non munito per bone recordationis fundatores ipſius, de­bitos pia devotione motos kundatum fit pariter& dotatum, eoque talia perpeſſum eſt nocumenta& dampna gravia, quod exin­de verehatur omnipotenti domino divi. num ad exhibendum ohſequium, deperire Damus, donadvimus, dedimus& conceſſi­mus ex benivolentia mentis noſtre dicti col. legii& capituli, grelaric& canonicis devo­tin nyſtris dileckis, idipſum collegium& ca­pitulum de dicto loco Boer ad civitatem noſtram Jehuſen, ſine quolihet impedi­mento tranſponendi& trannferendi liheram & plenariam facultatem. Vdglentes, ip­ſos prelatos, canonicos, vicarios& pre­bendales in ipſa civitate ſingulis& univer­ſis iurihus, commodis, honorihus, pri­vlegiis, immunitatibus, libertatibus, gra­tiis& conceſſionihus, quihus in preno­minato loco Boßer prediti fuerant& pri. vilegiati ſibi tamen, quod prelati& Car nonici preſentes& etiam ſuccedentes pre­diti circa& prope eccleſiam parochialem corporalem reſidentiam faciant libere gau­dere poſſint atque frui, dummodo tamen canonicorum reſidentia fine leſione Civium fuerit& ſine nocumento prehabite civita­tis. Transferentes etiam collegium& ca­pitulum predicta, ut eo frequentiorem noſtri heredum& ſucceſſorum noſtrorum haheant memoriam ſalutarem prepoſitu­ram& eccleſiam civitatis noſtre predicte, quas ipſis ex certa noſtra ſcienti- incorpo­ravimus Cum univerfis ipſarum pertinen­tlis-corporamus& appropriamus, qum- pri­mym per deeeſſum vel reſignationem ho­neſti viri domini C. de Buch, nunc repo­ſituram& eccleſiam predicfas poſſiqentis vacauerit perpetuis temporihus poſſiden­da. Pro qua quidem prepoſiture S eccle­ſie prehabitarum incorporatione& appro­priatione& etiam collegii& capitu pre­miſſorum translatione& tranſpoſitione. keeſervamus nohis heredibus& ſucceſſori­bus noſtris preſentationem& collationem om nium prelaturarum dinitatum& prebendg­rum collegii& Capituli ſepe habitorum fine prelatorum& canonicorum pręſentiun & ſuccedentium contradictione. Sic quod nos heredes vel ſucceſſores noſtri habe­mus T habebunt ipſas prelaturas dignita­

tes

. K 2 5 WE we* . 24. ö. ö