— NN N
4 SFünfter, Theil, l. Buch. Il. Kap. Von der Stat Perlberg. 50
ſ aliqui exceſſibus ſuis exigentibus in una Civitatum proſcripti fuerint, in alijs omnibus Civitatihus ſimiliter ſint ptoſcripti. Nichilominus communes promiſſiones, quas Civit45 Parleberg cum alijs habuit Civimiu dummodo non fiant in noſtrum& nſtri Avunculi Domini Magopol. prejudicium & gravamen ratas tenebimus atque gratas. Addentes etiam quod antedictam Civitatem cum terris& Valallis adherentibus in pignore hujusmodi detinemus ſeilicet pro Geptudginta Armigerorum ſallarijt, Jripendijs, perditionibus& Centum Lirorum expenis& Dumpni ſuper hijs emergentibus in hac guerra; preterea prefata Civitas cum terra& Vaſallis nobis fideliter noſtrisque heredibus adherebit, quousque dilectus noſter Avunculus vel alius Dominus, ſ contingerit, jus ad prebabitam habens veriur Civitatem, nobis aut noſtris ſucceſſoribus ſatisfecerit de premiſſis. Ita tamen quod omnis fructus, perceptiones five proventus, quos vel quas de Civitate predicta& terris ſeu bonis adjacentihus quocunque nomine percepimus debemus de premiſſis dampnis& debitis defalcare. De proventibus& Emolimentis Advocatie& Judicij ipſa Advocatia teneri debet& requiri. Quidquid tamen Advocato& ſue familie ultra expenſas circa hujusmodi faciendas ſuperfuerint, hoc etiam debemus de prefatis dampnis& debitis defaleare, ac quid quid etiam ex depredationibus, in Expeditionem generaliter percepimus, dehemus ab ijsdem ſimiliter defalcare. Et ſi percepta per nos ſive per noltros ut premiſſum eſt ſummam predictorum excreverint, illud ſuperfluum& excteſcens debet etiam de principali debito defalcari. Si autem percepta minus habuerint tales defectus ad lummam totalem ſuper pignus predictum videlicet ſuper Civitatem& ſuper terras adjacentes debet rationabiliter computari. Sic tamen dampna predicta moderanda ſunt, quod nos de hijs de quibus dampnum hon fecimus, dampnum non computemus, de hij autem de quibus fecerimus pro ſinguli. Centum March Decem Marca& non amplius computabimus. Inſuper fi nos fine filio herede diſcedere contigerit, quod abſit, Pignus. predictum ad Avunculum noſtrum prefatum legitime redibit devolutum. Ita tamen quod Vaſalli noſtri qui ad perficiendum predictum ſervitium cum ſuis ſtipendijs, perditionibus& expenſis conquiſitionem aut ſub V. Theil der Maͤrk. Hiſt.
ſidium nobis impenderint cum Civitate & toto Pignore Avunculo noſtro& ſuis heredibus fideliter adherebunt quousque ipſis de premiſſis omnibus computatis rationabiliter ſatisfiat. Habita etiam ſatisfactione predicta predictum Pignus ad ſepe dictum Dominum Aegapvl. redibit legitime devolutum. In premiſſorum autem teſtimonium Sigillum noſtrum preſentibus eſt appenſum. Teſtes hujus ſunt Bolto de Driberge, Ludolphus Migenberten, Hernerus Haluenſidd, Henricus auen, Milites& alij plurimi fide digni. Datum Parleberch Anno Domini Milleſims Trecenteſimo Vigeſimo Secundo.
Aus den worten dieſes leztern briefes quousque dileczus noſter avunculus, vel alius dominus, ſi contingerit, ius ad prehabitam haben verius CQbwitatem, nobis aut noſtris ſucceſſorihus. laͤßt{ich ſchlieſſen, daß iemand anders noch etwa muſſe anſpruch auf dieſe Stat gehabt haben.
Woher es aber gekommen, und wie es zugegangen daß dieſe Stat an die Meklenhurgiſche Herren gekommen, dabon hat ſich keine zuverlaͤſſige nachricht gefunden: es iſt aber vermuhtlich, daß wie Markgraf Albrecht, Otto des Frommen ſohn, feine tochter Beatrix an Graf Henrich den Lowen, bermaͤhlet, und das Land und Herrſchaft Stargard derſelben zum brautſchaßz mitgegeben, dieſes Perlberg auch mag dazu genommen ſein, oder auch gegen eine ſumme geldes dahin verpfaͤndet worden, wie denn auch Markgraf Eudwig der Aeltere noch A. 1328 die Staͤte Lenzen und Döoͤmitz an Graf Henrich Niklas, Otten und nuch Graf Otten fuͤr ſiebende halb tauſend Brandb. mark ſilbers verſetzet, wie beim Angelo zuleſen Il. B. ſ. 136. Daß fie aber nicht lange muͤſſe bei der Meklenburgiſchen Herrſchaft geblieben ſein, ſplches iſt daraus abzunehmen, weil Woldemar der Stat Perlberg A. 1348 die Zollfreiheit gegeben, welche ihr hernach von Ludwig dem Roͤmer A. 1353 beſtaͤtiget worden: wiewohl es ſonſten nicht ſcheinet, daß fie die Woldemariſche parthei gehalten, auch deſſen in Markgraf kudwigs ausſoͤhnungsbrief in dem naͤheſten X. 5. am ende, wie ſonſten wohl bei andern Staͤten, nicht gedacht wird. Und kan ſein, daß in oder nach dem geendigten kriege Markgraf Eudwigs des Aeltern mit Graf Henrichen dem Löwen, Perlberg ihm wieder gegeben wotden. Daß man aber auch Meklen,. ſeite Perlberg nicht ganz aus den
ge