דער נייער.ספר הדרשות'
דער דייפשער ראסיסם האט באוויזען, אז אומזיסט וועלען זיך אידען באמיהען מיט אלע מימלען זי צו פאראיינינען מיט די נוים, זיי, די מעלקער וועלען קיינמאל נישט ליב האָבען רי אידען, דאס איז אַ שנאת עולם לעס עולם, אַ אייביג. פֿיינד" שאפט צום איינינען פאלק, אַזױ וי אונזערע חכמים זאנען, למה נקרא שמו סיני, מפני שירדה שנאה לישראל לעולס,!) דאַרינער הייסט דער באַוג אויף וועלכען דאס אידישע פאלק האט מקנל נײווען די תורה, סיני, פון לשון שנאה, פיינןשאַפט, ווייל פון יענעם מאמענט וואס אידען זענען געווארען א פאלק מיט אַ אייגע" נער תורה, האכען זי די פעלקער אנגעהויבען פיינד צו האַבען רא קומט פאר פונקט אַזױ װי ס האָט געטראסען מיט יענעם שרכן, מ'דערציילט אז אין א שטעטעל האט געוואוינט א איר א יווד, וועלכער איז פון אלע זיינע אמאלינע געשעפטען געכליבעך אהן פרנפה, זייענדיג א חסיך איז ער נעפאהוען צום רכין, ער זאל איהם ראהטען צו וואם פאר א פונפה ער זאל זיך נעמען, דער רכי האט איהם נעראהטען, אזוי וי צן יערער מסחר מוז מען דאך האכען געלר און ער, דער איר, האט קיין געלר נישט, איז דער בעסטער פלאן פאר איהם ער זאל ווערען א שרכן. דאס איו אז
כאשעפטינונג צו וועלכען מען נוימינט זיך נישט אין קיין געלד, דעם אידען איז געפעלען די עצה פונים רכין און איז א היים נעפאהרען נאנץ צופרידען, ער האט שוין נ'ה א פרנסה און אז השי'ת וועט איהם נור גענען הצלחה, הא ער שוין נישט וואס צו זארנען, איצט האט דער איד אנגעהויבען צו טואכטען ווענען איין זאך, וואו נעמט מען שרוכים,? אויף א מאל איז ער אכער פרייליף געווארען און זאנט צו זיין פלוניתטע, הערסטי, א גליקליכער געראנק איו מיר איינגעפאלען, סיקען זיין מיר זאלען וייך ווערען, די ווייסט דאך אז דער נכיר פון אונוער שטעטעל, האט זעהר א נעראטענע כת יחידה און ער וויל זעהר א שדוך טאן מיט איהר, איז מור איינגעפאלן איהם ויידען א שרוך, און זעהר א וואוילען שדוך, די קענסט דאך דעם אוקריינער כחור וועלכער זיצט אין בית המרוש יומם ולילה אין לערענט, א גרויסער מתמיך און דערצו זעהר א פרומער, פאסט תעניתם און פראוועט מקוואות און האט כסרר אין' זיגען יענע וועלט, איז מיר איינגעפאלען איך זאל פארנעבען דיוען בחור דעם ביר פאר זיין מאכטער נור איין זאך האכ איך מורא, זאנט ווייטער דער איר צו זיין נאשערמער, לוט מ'רערט אין שטאט איז דער נכיר שוין א היינט וועלטינער. דאווענט נישט כעבור און ליינט נישט קיין ובינו תם'ס תפילין, און אויף זיין כת יחירה זאנט מען אז זי קען שוין פראנצויזיש, געהט אין טעאטער, קען זיין אז דער בחור װעט נישט וועלען דעם שרוך, ווייל דער מחותן און די כלה זענען נישט גענוג פרום. נור שא מיין ווייכ, איך האכ א עצה, און אוב די עֶצה װועט מיר(עיאמען איז מיין פארדינםט נעזיכערט, און מיר וועלען שוין אויף די
|) שבת פ'טי
- פפ|--=