דער נייער.ספר הדרשות"
ארויסגעצויגען פון לאנד מערים, איינע פון די זעקס.זכירות"') וואם אַ איד דארף זאנען אלע טאָג נאכ'ן דאָוענען, איז אויך די זכירה פֿין יציאת מצרים,. פיל מצות פון דער תורה וי+ שכח, יום טוב, שמיטה, רבית, ציצית, משקלות וכדומה, זענען פאַרבונדען מיט יציאת מערים, א חו'ץ די מצות. פסח, מצה און מרור וועלכע שטעהען אין אַ דירעקטע פארבינדונג מיט דעם ענין פון יציאת מצרים, פסח. אויפרערנאַכט איז אַ בעזונדערער חוב צו דערצעהעלען פון יציאת מצרים. אזוי וי מיר זאגען ואפילו כלנו חכמים,. כלנז נבונים, כלנו יודעים את התורה, מצוה עלינו לספר ביציאת מצרים, וכל המרבה לספר כִיציאת מצרים הוי זה משוכח'), אפילן מיר זענען אַלע קלינע לייט, אַלע פאַרשטענדיגע, אַלע קענען מיר די תורה, איז אַ מצוה' צו דערציילען פון יציאת מצוים, און װער עס דעוציילט וואס מעהר פון יצַיאת מצרים איז ווערט ער זאל געלויבט ווערען,
דא פוענט זיך אויך די פראַנען וואס איז געווארען פון די אלע. נסים און פונ'ס נאַנצען יציאת מצרים מיר זענען ווידער אריין אין פערשידעגע גלות'ען, איבערהויפט איצט אין דיזען גלות אין וועלכען מיר זענען שוין אַריבער אכצענז הונדערט יאהר צוזייעט אין צושפוייט אין אַלץ עקען פון דער וועלט אַרום גערינגעלט מיט בלוטינע שונאים וועלכע זוכען אַלע מיטלען אונז אומצוברייגגען
וואם פאַר אַ בעדייטונג האבען פאַר אונז איצט די גסים פון יצוֹאת מערים וואס
מיר דאופען אַזױ פיל מאל דערמאנען.
און אַז גאט האט אונז אריין געבראַכט קיין ארץ ישראל, מקיים צו זיין די ווערטער! זאת הארץ אשר נשנעתי לאברהם. ליצחק וליעקב לאמור לורעף דאס איז דאס לאנד וואס איך האב נעשוואוירען צו אברהם, יצחק און
+) די זעקס זכירות' זענען: שבת. יציאת מצרים, מתן תורח, מעשה הענל. זכירות מרים; און מחית עמלק. א טייל רעכענען זיעבען.זכירות' און די זיבעטע אי ריבער צו,: מיר זאלען געדענקען אז השי"ת שפייזט די וועלט, אזוי וי די תורה זאנט ;ווכרת' את ה' אלקיך כי הוא הגותן לך כח לעשות חיל, אז נאט האט אוו נערעטעט פון בלק און בלעם. אזוי וי דער פסוק זאָגט: עמ!.זכר' נא מה יעץ בלק מלך מאב ומה ענה אותו בלעם בן בעור און צו געדענקען ירושלים, אזוי װי עס שטעהט; אם אשכחך ירושלים תשכה ימיגי! תדכק לשוני לחכי אם לא אזכרכי", בא די אלץ שטעחט.זכירה". י
6 הנדה של פסח. פיסקא עכרים היינו. א
א טייל מפרשים פּרענען. אוב דאס דערציילען פון יציאת מצרים איז א מצוה; אזוי זי דער בעל הנדה זאנט:.מצוה' עלינו לספר ביציאת מצרים, פאַר װאָס מאַכען מיי= נישט קיין ברכה. אשר קדשנו במצותיו וציונו לספר ביציאת מצרים. אַזױ וי מיר
מאַכען אַ, ברכה אויף עדער מצוה, על אכילת מצח, על אכילת מור, לשמוע קול שופר. על מקרא מנילה וכדומה? רער תירו'ן איז, אז מיר קענען מאַכען. אַ ברמה
--ו