: דער נייער ,ספֿר הדרשותי

יעיבש יביי יב יביי יי יי וי עס פאסט פאַר אזא מייסטער וי השי'ת ארויס צו נעכען. פון זיינע הענר א פאלקאמען שטיקעל. ארבעט אהן אַ שום דעפעקט, און אונזערע חכמים שטעלען טאקע פאַר אדם'ן אלס זעהר א הויכע פעוזענליכקייט, ארם הראשון---זאנען אונ" זערע חכמים--- מן הארץ ער לוקיע, וייא מסוף העולס וער פופו') ארס הראשון איז נעווען פון. דער ערר ביז צום הימעל, אנדערע זאנען אוך פון איין עק וועלט כיז צום צווייטען, מיר פארשטעהען, אַז די חול זענען אונז נישט געקומען דערציילען או אדם הראשון. איז נעווען הויך פון דער ערר כיז צום הימעל און בוייט. פון איין עק וועלט צום צווייטען, אונזערע חכמים האבען אונז מיט דיזע ווערטער געוויס נעוואלט זאנען די נרויסע חכמה פון אדם הראשון, או ער האט נעקענט בענרייפען אלעם וואס סינעפונט זיך אין דער נרויפער און כרייטער וועלט, אלעס וואס ס'עקסיסטירט אויף. דער וועלט, פון דער ערר כיז צום הימעל און. פון איין עק וועלט צום צוויי" טען, די חכמי המדוש זערציילען אונז אויך פון ארם הראשון'ס. גרויסע חכמה,. ווען השי"ת האט געזאלט כאַשאפען אדם הראַשװ'ן, האכען די מלאכים אין הימעל גנעפרענם דעם כאַשעפער, אט די באשעפענעש וואס די ווילסט ובונו של עולם, וואס פאר א סארט נויאה איז דאס, האט זיי השי'ת נעענפערט, חכמתו מוונה משלכס, זיין חכמה איז נועסער פון אייערע), אנער נישט נאר פון זיין נוויסע חכמה ויירען אונזערע חכמים, ווענען זיין נרויס פרומקייט זאנען זי אויך, אדם הראשון חסיר גרול היה,?) ארם הראשון איו געווען אַ גרויפער חסיר, פון דעסטווענען האט דער קלוגער און אדם נישט געקענט אויסהאלמען דעם נסיון, ער האט געפאלנט זיין ווייכ און האט מאַרזיכט פון דעם בוימעלע פון וועל­יכען נאט האט איהם פארכאטען צו עמען, אדם האט זיך פערזינדיגט און האט באלר זיין שפּראַפע בעקומען, דער כאַשעפֿער האט איהם אַוױסגעשלײדערט פונ'ם נן עדן, וואו ער האט זיך גליקליך געלעכט אהן דאנית און אהן זאוג, ער האט נעמוזט נעמען דעם וואנרער שטעקען אין האנר וואנלען אין דער גרויסער און בוייטער וועלט צו געפונען מיט שווערער מיה זיין שטיקעל פרנסה, און די תווה דערציילט אונז אז השי"ת האט נישט נעוואלט לאזען ארם'ן ווייטער אין גן עדן, פן ישלח ירו ולקח נם מעץ החיים ואכל וחי לעולם*) טאמער וועט ער, אדם, אויס" שטרעקען זיין האנר און וועט נעמען אויך פונ'ם לעכענס בױים און ועט עמען און ער וועט אייביג לעכען, עס פוענט זיך דא א פואנע אמת= דער חמא פון אדם'ן איז געווען גרויס, אבער זענען דען וי אוורה האדמה בענויך, נעצבון חאכלנה כ? ימי חייך, וקוץ ודררר! תצמיה לן, מעת אפיך תאכל לחם') פארשאלטען זאל זיין די ערר

1) חנינה ייב./?) בראשית רבה פיח. /6) עירבון י"ח+) בראשית נ' כ'בי 5 דארט גי ייז י'חי

-טו-­