ב רא שית
אפילו בדברי= תורה איזה צייט ווען מ'ליינט אין דער תורה פאר'ן בשיחות חולין ובספור' קהל, אפילן מיט ריד פון תוֹרה ובפרט שמועות ויחולו עליו כל הברכות= מיט דברים בטלים און פוסטע שמועסען, הכתובות בתורת משה. רבינו ע"ה.= אױיף די וואס וועלען רא מקיים. זיין ובכל ספרי הנבואות, יראה זאלען רהוען אלע ברכות וואס זענען גע" כשר חיים וקוימים ויזכה שריבען אין תוות משה רכינו ע"ה און שלחנות שבשני עולמים, אין די ספרים פון נכיאים, רער העולם חזה שעליו נאמר וחנה וואס וועט דאס אלעס פאלנען זאל האבען טוב והעולם הבא שהוא יום שכלו= כשר'ע קינדער לעבענדיגע און געזונדע און ארוך וגם טוב אמן, זאל זוכה זיין צו די צוויי טישען פון ביירע אאז וועלטען, די וועלט אויף וועלכער ס'שטעהט כי טוב און אויף עולם הבא וועלכע איז די אייבינע אוּן אויך די גיטע וועלט אמן. איך ויל האפען רבותי אז יעדער איר וועלכער וועט איבערליינען דיזען ,מי שנירך" װעט אויף זיך נעמען נישט צו ריירען א ווארט פון היינט אן און ווייטער אין כית' המררש, כדי ער זאל זוכה זיין צו די אלע כרכות וואס זענען דארט אויסגערעכנט אמן.
טיש דא איז דער פלא'ן אויפמערקזאם צו מאבען פיל פון אונזערע אידען, וועלכע זענען נזהר צו דאווענען. מצבור, אויף דעם וואם זי פארגעסען צו ענפערן אמן װען דער חזן ענדיגט די ברכה, המחויר שכנתו לציון, און הויבען באלד אן צו זאגען מודים דרבנן, און ווען דער חון ענדיגט די ברכה הפורס סוכת שלום עלינו ועל כל ישראל זעל ירושלים-- אין א ספר ישן נושן האב איך געפונען א רמז דערצו אין פמוק: ציון במר תככה וירושלים תתן קולה, דאס זענען די ענדע פון די צוויי בפּכות פון ותחזנה, וועלכע ענדיגט זיך מיט לציון. און פון ופרוס, וועלכע ענדיגט זיך מיט ועל ירושלים וואס אידען. זענען נישט נזהר צו ענפערען אמן איך בין איבערצייגט. אז |.פילע אידען, גאנץ. איידעלע און פרומע, זענען נישט נזהר. אין דיזען אמן און ס'איז א גרויסע מִצוה דאס מודיע צו זיין ברבים כדי. אידען זאלען נישט נכשל ווערן און דער גרויסע עברה פון נישט ענפערן אמן נאך א ברםחי.,: