ב רא שית
דעם זומער געקויפט אין פאריז, רבי--- האט זיך אנגערופען א אידע?. פון א עק יפונ'ם קלויז-- איך בין דעם פריצ'יס מעקלער און איך וויים וויפיל ער האט געד נעבען מאר'ן הונר, וויפיל?---האט דער מניר שטארק איינגעשטרעננט געפרענט יי זאג שנעלער וויפיל? צוואנציג טויזענד פראגצויזישע פראנק--- האט דער אידעל אַוסגערופען-- זאג נאך אמאל העכער---האט דער מניד ווירערהאלט--- צוואנציג טויזענר פראצויזישע פראנק-=- האט דער איד אויסנעשרינען מיט א הױיך קול אזוי וי דער מניר האט איהם נעחייסען, דאַן האט זיך דער מניר אומנעקערט מיט'ן פנים צום עמור און האָט אנגעהויבען צו זאגן כל נדוי, דער גאנצער עולם האש דאס נישט געקענט פארשטעהען, וואו קומט עס אז דער מניד זאל ועלן וויסען פּאר כל נדרי וויפיל דער נראף האט גענעבען פאר זיין הונר?= וואפ איז דאס נונע דעם מניר און נאך פאַר כל נדרי 2 אבער קייגער האט נישט געװאַגט= צו פרענען נאנץ יום כפור דעם הייליגן מניד דארויף,= ערשט מוצאי יום כפור נאך קרוש לבנה, האט דער מניר נעזאנט צים עולם, הערט רבותי, הערט היילינע אידען, בא אונז אין שטעטעל איז דא א ארימער איד וואס נעהט אין דִי הייזער, דעם עשרת ימי תשוכה איז דער איר גענאנגען אַרױם פון דער שטאט. פּלוצים איז אנגעפאהרען אונזער גראף רייטענדיג אויף זיין פערר און אזוי װי ער האט דערזעהען דעם ארימען שװאַכען איר, האט ער בעקומען רחמנות אויף איהם און האט איהם א װאַרף נעטאן אַ הונדערט רונילריגען פיזיט און איז אַװעק, אזוי וי רער ארימאן האט זיך אנגעבוינען און- האט דערועהן א נאנצען הונדערטער. איז= ער שטארק איבערועשט געווארן ווייל, ווען אין זיין לעבן האט= ער זוכה געווען צו האכן אפילן א פינפערעל, און איז אויין אין שטעטיל מיט א געפילרער, זעהט נור אידען,- איך געה שוין בא אייך אין שטעטיל ארום צוואנציג יאתר אין די הייזער און האב נישט זוכה נעווען צו זעהען פאר מיינע אוינען אפילן א פֿינפיר? און א גוי האט מיר גענעבן א הונדערמער, און אזוי האט דער ארימאן אנגעהייבען צו קרימיקירען אויף אידען או זי נעבען נישט קיין צרקה, נור גוים געבן צודקה, היינט ערב יום כפור אין דער פויה, ווען אידן ווינשען זִיךְ אין די נתי מררשים נאכ'ן דאוונען א חתימה טובה, איז דער ארימאן ארום אין אלע בתי מדרשים מיט איין טענה צו אידען פאר וואס קומט אייך א חתימה שוב אז איהר ניט נישט קיין צרקה, נור די נוים נעבן צרקה, און ווירערהאלט זיין טענה, איך בין שוין בא אייך אין שטעטל צוואנציג יאה- א מחזיר על הפתחים און האב נאך. נישט זוֹכה נעווען צו האבן א פינפירל און א מי הא מיר גענעכן א גאנצען הונדערטער. 2
ווען איך האב מיך אנידער געשטעלט פאר'ן עמוד זאגן כל דרי-- האט דער מניד ווייטער נעזאנט--- איז נעקומען דער שפֿן און האט נישט געוואלט