ניח
יא ובותי מ'כרויך צו זיין א נאנצער איד,= ליידער האט אבער דער גלות פון אונז אויסנעארבייט האלבע אידען פאראהנען כא אוֹנו אידען וועלכע היטען אב נור די מצות שכין ארם למקום, דאווענען און לערנען און עסען כשר'ס וכדומה אבער ווען עס קומט צו די מצות שנין ארם להבירן, צדקה, העלפען נויטבעדארפטיגע, שטעתען זי פון דער ווייטען, פארהאנען ווידער אנדערע וועלכע הימען די מצות שבין אדם לחבירו, פילאנטראפישע אידען געבען צרקה אונטערשטיצען ארעמע אנער פון שבת, תפילין, כשרות ווילען זי נישט וויסען, אט די דאזינע הייסען נור האלנע אידען גישט קיין נאנצע אירען, אט אזעלכע אידען זענען דער פראדוקט פונ'ם גלות.+
דערמיט פערשטעהען מיר וואס די תורה זאגט ויתן ה' אלי את שני לוחת האבנים,!) דארויף זאנט ושי פון חזיל וועגן, לוחת כתוב, חסר אהן. א ויו, מלמר ששתיהן שווח,?) דאס הייסט אז דאריבער שטעהט אין דער תורה דאס ווארט לוחת חסר אהן א ויו און עס שטעהט נישט לוחות, עס זאל מירבֿווייזען אז ביידע לוחות זענען געווען נלייך, דאס הייסט אַו מ'זאל זיך נישט טועה זיין אין מיינען או איין לוח איז געווען גיעסען אָדער לענגער פונ'ם צוויימען דער פאַר זאגט אוגז די תורה לוחת אהן א ויו מיר זאלען וויסען אַז ביירע לוחות זענען געווען גלייך, אין אמת איז די זאך נישט פארשטענרליך, פאר וואס זאל עפיס איינפאלען אז די לוחות זענען גישט ביידע גלייך, מיר ווייסען אַז ווען אַ נוטער מייסטער אַרבעט אב אַ פארעל אַובײט זענען בודאי. כיידע גלייך, וועט דען אַ נוטער מאכען אַ פאָר אויזען אז איין אויז זאל זיין לענגער אדער בוייטער פונ'ם צוויימען, צו וועט דען א נוטער שוסטער מאַכען א פאר שִיך זי זאלן נישט זיין ביירע גלייך, און ווען די תורה זאגט והלחות מעשה אלקים המה,?) וועמען וועט עס עפיס איינפאלען אז זי זענען נישט ביידע גלייך, וואס די תורה האט צוליב דעם בעדארפט שרייבען לוחת חסר אהן א ויו. כדי צו וויסען אז כיידע לוהות זענען געווען גלייך?
דאריבער מוזען מיר זאגען אז דא איז בעהאלטען א נאנ'ץ אנדערע כונה, אזוי וי מיר ווייסען אז אויף ביירע לחות זענען געווען געשריבען די עשרת הדברות אויף יעדען לוח פינף געכאט, און ווען מיר בעטראכטען נוט די דכרות וואס אויף יעדען לוח, זעהען מיר אז אויף איין לוה איז געווען אנגעשריבען אועלכע וואס איז נונע נאר בין אדם למקום, אזוי ווי, אנכי ה' אלקיך, לא יהי' לך אלקים. אחרים, לא תשא את שם ה' לשוא, וכדומה, און אויפ'ן צווייטען לוח איז נעווען אנגעשרינען מצות שבין אדם להכרו,.= וי לא תיצח, לא חננוב, לא לא תחמוד וכו'. איצט טאמער וועט איינער קומען און זאנען אז דער לוח אויף וועלכען
1) דברים ט. 2) רש"י שם. 5) שמות ליב.