Part 
Hefṭ 1/2 = 1, 1 (1936) Sefer Be-reshit : parasha Be-reshitHefṭ 1/2 = 1, 1 (1936) ספר בראשית : פרשה בראשית
Place and Date of Creation
Page
57
Turn right 90°Turn left 90°
  
  
  
  
  
 
Download single image

דער נייער.ספר הדרשות'

עס זענען אנגעשריבען די מצות' שבין אדם. למקום. איז. וויכטינער און א אנרערער וועט קומען און זאנען פארקערט, דער אנדערער לוח אויף וועלכען עס זענען אנגע" שריבען די מצות שכין אדם לחרו איז וויפטינער, דאריבער האט די תורה געשרי­בען לוחת אהן א ויו, עס זאל מיר צייגען אז ביידע לחות זענען גלייך, דאס הייסט אז ביידע זענען פון אײין ווערט און מיך קענען נישט זאנען אז איינער איז וויכטיגער פונם אנדערען, דאס היַסט מלמד ששתיהן שוות, זענען ביידע פון איין ווערט און איין וויכטיגקייט,

לוט דעם קענען מיר אויך פארשטעהען די כנה פון דער משנה אל יעמוד אדם ברשות הרנים וירוק בישות חיחיד ואל יעמוד אדם נושות חיחיד וירוק ברשות הרבים,!) א חוץ דעם דין וואס די משנה קומט אונז לערגען אז מיטאר נישט אום שבת אייין שפייען פונ'ם רשות היחיד און רשות הרכים און פארקערט, קענען מיר אין די ווערטער פון דער משנה אויך געפונען א רמז צו דעם וואס מיר האבן גאזאגט.

נור רבותי, דא וועט קומען א איך און א פרעג טאהן, וועגן וואס האט מען גאר אינגאנצען בערארפט צוויי לחות, האט דען השי'ת נישט געקענט אנשריינען אלע צעהן דברות אויף איין לוח, דער תירוץ איז אכער דער זעלבער, וואלטען אויף דעם איינעם לוח געווען צום ערשמען די מצות שנין אדם למקום, וואלטען געקו­מען מענשען און געזאנט אז די מצות שבין ארדם למקום זענען וויכטיגער א סימן אז אויפ'ן לוח שטעהען זי די ערשטע, וואלטען ווידער געווען די מצות שנין אדם להכרו צום ערשטען וואלט מען געזאנט אז די דאזיגע מצות זענען השובער, דאריכער האט דער אויבערשטער גענעבען די עשות הדברות אנגעשריבען אויף צוויי לחות צו ווייזען דערמיט אז די ביידע סארטען מצות זענען פון איינע און די זעלבע וויכטינקייטי

נור ווען מיר בעטראכטען נוט די ביירע סארטען מצות,= שנין ארם למקום ושבין אדם לחנרו, זעהען מיר אז די ערשטע זענען ככחינת רשות היחיד, ווען א איד דאווענט און לעגט תפלין אדער ער איז מקיים א אנדער מצוה שנין אדם. למקום האט ער נישט צו טאן מיט קיין אנדערען, דא האט דער מענש צו טאן מימ'ן רכונו של עולם אליין, ווען א איד איז אכער מקיים די מצות שכין אדם לחבוו, הייסט עס אז ער געפיגט זיך אין א רשות הרניִם ווייל דא האט ער שוין צו טאן מיט דער וועלט, ווען ער כרויכט הערליך צו האנדלען געבען צדקה וכדומה קומט אוים אז ער שטעהט אין א רשות הרבים, זאגען אונז אונזערע חכמים אל יעמוד. אדם בישות היחיד וירוק נושות הרנים, דאס הייסט אז דער וואס שטעהט אין רשות היחיד און מקיים די מצות שנין ארם למקום, זאל אריין

1) עירובין פיי מיהי