דער נייער.ספר הדרשות"
וערות אכיהם לא ראן, אַזױ אַז זי האָכען גאָר אין דעם נאַנצען ענין נישט גע זעהען קיין שענרליכע זאך באַ זײַער פאטער, און די ענדע איז געוועהן אַז, ויקץ נח מיינו, ווען נח האט זיך ערװואַכט פון זיין װײין, וידע את אַשׁר עשה לו ננו הקטן, און אִיז ערפאהרען וואס זיין קלענערער זין-- דאם הייסט, נישטנור קלענער אין יאחרען, גור אויך קלענער און נידרינער אין שכל און אין כאַראַקטער-- האט איהם געטאהן. האט ער איהם געשאלטען, עכדר עברים יחיה לאחיו, ווערענר די איידעלע שם און יפת האט ער נכענשט און האָט געזאָגט, ברוך ה' אלקי שם ונו' יפת אלקים ליפת וישכון באהלי שם.++!
וואס לערנען מיר דערפון?
פאַרהאַגען גראַבע מענשען מיט. פערדאובענע כאראַקטערע, דער גלגול פון חם. וועלכע זענען נישט אומשטאַנד יענעם רן זיין לכף זכות, און ווען זי זעהען פון איינעם א פעהלער ווילען זי נישׁט אַריינדרוגנען אין יענעמס כונה וואס ער האט דעיפיי געהאט, און זעהען נאר דאס שענדליכע איין יענעמס מעשים, פונקט אזוי וי חם האט געזעהען, את ערות אביו, דאגעגען איז אבער אויף פאַרהאַנען איידעלע מענשען מיט די נשמות פון שם און יפת, וועלכע פארשטעהען רן צו זיין יעדען לכף זכות, און ווען זיי זעהען אפילו פון איינעם א פעהלער בעמיהען זי זיך אויסצונעפונען יענעמס כונה וואס ער האט דאכיי געהאַט און זיי זענען מקיים וואס אונזערע חכמים האכען נעזאנט+ אם ואית תלמיד חכּם שעכר עברה בלילה אל תהוהר אחרין כיום!) אועלכע איידעלע נשמות קענען נישט זעהען יענעמס פעהלער פונקט אזוי וי שם וימת, וואס די תורה זאַגט אויף. זײי, וערות אביהם לא ראו,
אזעלכע פאַרשױנען מיט די נשמות פון שם און יפת איו נאַ אנז אידען געווען פֿיל אין פריריגען דור, אידען האכען זיך ליב געהאט. און ווען מיהאט אפילן געזעהען איינעם טאן אַ פעהלער האט מען געזוכט צו פאַרדעקען דעם פעהלער און מלמד זכות זיין. איצט זענען מענשען שלעכט געװאָרען, איינער האט פיינט דעם צווייטען, און בא אונז אידען האבען זיך שוין אויך א זעלכע וואס האָבען אין זיך די גשמה פון חם, זיי קענען קיין נוטס נישט' זעהען איינער באס צווייטען, אוּן דאס בריינגט אויף אונז אָן נעריג מיט צרות ריל. שוין די העכסמע צייט עס זאל: אױף העוען שנאה אַון האס צווישען אידען עס זאל מקוים ווערן נא אונז, יהי' שלום נחילך, שלוה בארמ:ותיך למען אהי ורעי אדכרה נא שׁלום בך אמן.' יְ
1) ברכית י'ט.