קאן פון דאנען נִיט אַוועק גִיין, ווייל אִיךְ הָאבּ מיין בְּרוּדֶער גֶעגֶעבֶּען גֶעהַאלְטֶען מיינע גֶעלְד, אוּן אִיךְ עֶרְוַוארְטֶע איהם, עֶר מון הִיא נָאכְט אַהֶער קוּמֶען, פון דאנען וועלען מיר ביידע צוא זָאטען גיין ווייטער, עֶר ווייס דֶעם גַאנְגֶען גֶעגֶענְךְ אַרום און אַרום וֶועסְט דוא נִיט בְּרוֹינֶען זיך בעמִיקֶען אונז צו צייגען דיא וועג, מיר וואוּנְדֶערְט נור איין זאך ווארום איז ער נאך ניטא, עֶר הָאט שוין געדָארְפְט זיין, נוּר אִיךְ רֶעכען עֶר הָאט זִיךְ אִין בֵּית הַמֶדְרָשׁ פארְשְׁלָאמֶען, אויף יעדען פאל מוּז אִיךְ דָא וָוארְטֶען, אָ הִיא נאכט איז נָא גֶענוּן גְרוֹיס מֶעגְלִיךְ עֶס וֶועט דוֹיעֶרִין נָאךְ אַפָּאר שטוּנְדֶען וֶועט ער קוּמֶען געלאזען - אין וֶועלְכֶען בִּית הַמִּדְרָשׁ הָאסְט דוא איהם איבער - הָאט דֶער קְרֶעטְשְׁמֶער געפְרֶעגְט-. - איךְ הָאבּ מיין בְּרוּדֶער אִיבֶּער געלאזען אין בֵּית הַמִּדְרָשׁ וָואס איז געבויט אויף יענע זייט שטאדט, וואו רבי עקיבא לערִינְט דָארְט מִיט זֵיינֶע תַּלְמִידִים, וַוייל מיין בְּרוּדֶער הָאט דָארְטען נעמוּסְט אַבִּיסְעל וַארְטען, ער הָאט גֶעבְּרוֹיכְט גֶעקוּמֶען געלד פון רבי עקיבעס אַתַּלְמִיד, נור דיא נאכט ניט שְׁפּעטער מוז ער אַמֶער קוּמֶען נִיט אַנְדֶערְשׁ, מיר מוּזֶען פאהרען דָא נִיט ווייט אָב קויפען דֶעם וַואלְד, עֶר וִוייסְט וֶוען עֶר וֶועט הִיא נָאכְט נִיט קוּמֶען וֶועט דָאס אַנָאנְדֶערֶער אָבְּקוֹימֶען, וֶועלֶען מִיר מווען פאר ליהרען אוּנְזֶערָע הַאנְד גֶעלְט וָואס מִיר הָאבֶּען געגעבען

ו.

דֶער קְרֶעטְשְׁטֶער הָאט געוואוּסְט דָאס דֶער הֶער וואס צוא איהם ניהֶערְט הִיא קְרֶעטְשְׁמָע אוּן דֶער וָואלְד פַארְקוֹיפְט עֶר דֶעם וַואלְד. דֶער פאר הָאט ער גֶעגְלוֹינְט וָואס רבי מאיר האט איהם עֶרְציילט, אוּן עֶר הָאט בייא זיך גֶעטְרַאכְט, יעטצט וֶועל איך פאנגען ארויסען טהייערען פיש... אַקְלֵייניגקייט, זיא ווילען רים בעל הנס) קויפען