235 Fünfter Theil, Il. Buch. Vl.
autem alter ille Machabaeus in Urbe Len
tio que alio nomine Lenzin dicitur 7 Idiis
Juni cum Presbitero Eppone, qui ſuper
Altare immolatus eſt& aliis multis tam Laicis quam Clericis qui diverſa pro Chri
ſto pertulerunt Supplicia. Welches auch mit eben den worten beim Kranzio zuleſen Wandal. L III. c. 4.. Nachgehends iſt Lenzen mit der Prignitz an Albrecht den Baͤr, mithin an die Anhalt familie gekommen, wie wir theils oben 1. Th. I. K. X. J. ſ. 17 geſehen, und unten in deſſen lebenslauf weiter ſehen werden: und da hat die Stat gute ruhe genoſſen. Unter dieſen Herren haben Otto der Lange und ſein ſohn Hermann der Lange, wegen dieſer Stat eine gewiſſe verordnung gemacht, an wen fie kommen, und daß fie nach abs gang gewiſſer abkoͤmlinge an das Bisthum Havelberg verfallen ſolte. Die urkunde verhalt(ich alſo:.. Nos Otto& Hermannus ejusdem Ottonis filius Dei Gratia, Marchiones Brandenburgenſes ſalutem,& hotitiam ſubſcriptorum... Noverint igitur tam poſteri quam pteſentes, quod Nos Oui& Hermannuis Marchiones predicti in bona valetudine conſtituti Deum pro oculis habentes, cogitantes jugiter de ſupremis, in remedium animarum noſtratum& noſtrorum parentum, ob reverentiam Dei,& gloriam Virginis Matris ejus Marie pro om. ni damno& injurũs illatis Havelbergenſi Eccleſie contulimus, donavimus& donamus titulo gratuito Caſtrum& oppidum Lentzin cum territorio adjacente& pertinentiis ſuis, transferentes ex nunc omne jus proprietatis& Domini dicti Caſtri oppidi& terminorum adjacentium pure 8& liberaliter in Eecleſiam ante dictam. Hoc adjecko tenore, quod Nos Otto& Hermannus Marchiones predicti& noſtri heredes veri& legitimi per lineam maſculinam deſcendentes, dictum Caſtrum, oppidum& terminos adjacentes poſſidebimus quamdiu vixerimus nos aut aliquis ex heredihus antedictis. Sin autem Nos Ottonem& Hermannum prefatos absque heredibus maſculinis veris& legitimis, quod abſit, ab hac luce migrare contigerit, tunc Filie noſtri Ottonis Conegundis& Jutta five nupſerint five non, five etiam defunctis maritis vidue fuerint de relicte,& filie noſtrĩ Hermanni procreande, dummodo ante nuptias in noſtra remanentes Patria poteſtate, que tunc ſupervixerint, una
Kap. Von der Stat Lenzen. 238 vel Plures, ſepe dictum Caſtrum, oppi-. dum,& terminos adjacentes poffidebung pacifice& quiete temporibus vite ſue, nec ad filiarum predictatum liheros ulterius extendatur. Defiuientibus autem omnipus ſa pradictis, tunc primo nominatum Gas. trum, oppidum& termini adjacentes ut Premittitur ad Havelbergenſem Eccleſiam devolventur. Voluùmus igitur& mandamus quod omnes Caſlellan.& Va. ſalli dicti caſtri oppidi& terminorum ad. jacentium in eventum conditionis appoſi te homagium faciant dicte Eccleſie& Epis: copo qui pro tempore fuerit, exhibeant conſueta ſervitia que nobis facere conſue. verunt. Recognoſcimus etiam, quod Nos Otto& Hermannus Marchiones predict decimas in territoriis, Zerichow, NHiritz, Lenz. zin, Perleberg, Grabow; Priznvalcz, tenebimus& poſſidebimus titulo gratuito ſen donationis quamdiu alter noſtrum vixerit fine inpetitione aliqua vel offenſa. Nobis autem ſublatis e medio noſtri heredes qui tunc pro tempore fuerint, dictas decimas in quibus recompenſatio non existit, a predicta Havelbergenſi Eecleſia vel ab altari ihidem recipere tenebuntur, Acta ſunt hec anno 1298. fer. tertia poſt ramos Palmarum, preſentihus teſſibus infra ſcriptis Dominis Bernhard Prepoſito, Borehardo qu Brothafen Canonico Eccleſie Magdeburgenſis, Johanne Prepoſito Ruppinenſi, Magiſtro Conrado Notario Marchionis Orionis predicti Canonici Eccleſie Stendalienſis, Nobili viro Borchardo de Barbey, Baldewino Srormaro Pincerna,& aliis quam plurimis fide dignis. Datum Spandowe anno& Die predictis. In cujus rei teſtimonium nos Quito& Hermonnus Marchiones predicti ſigilla noſtra appen
di fecimus ad preſentes ö Es findet ſich aber nicht, daß fie nach ab gang des Anhalt. ſtams an Havelberg ſolte gekommen fein: im gegentheil meldet AngeIus ſ. 136. 158 und Kranz Vandal. L. IIx. c. 32. ſ. 196. daß fie 1328 8 vor Laetare ſamt Dimig und dem lande an beiden ſeiten der Elbe von Markgraf Lud wigen dem Aeltern an Graf Henrichen, Niklaſen und Otten, ingleichen Graf Otten von Schwerin und ihren erben, fuͤr ſiebende halb tauſend mark ſilhers Brandenb. wehrung in befter form und maaß, wie ſie ſeine vorfahren die Markgrafen zu Brandenburg inne gehabt, iedoch auf wiedereinloͤſung verſetzet worden. Wannenhero ſie auch 1334 ſich unter den Schloͤſ