6

propter gwerras grauifſimas, quibus ocoaſione ducatus Lunemhur— genſis inuoluti funt, etiam ſi ſponte vellent, poſſe fe ad preſens apoſtolico aſpectui preſentare.

Item ut ſanctitas ſua tollat citationes perſonales conceſſas con­tra Episcopum Pathauienfem et Comitem de Wirtemberg propter euitandum ſcandalum, cum ſint obedientes et fideles eceleſie Romane et Imperio. Et quod de hüs alicui prelato vicino committat in par­tihus, qui vocatis vocandis fuper materüs caufarum cognofcat et iuſtitiam faciat.

Item ſcribatur Marchionibus Miſſnenſibus per apoftolicas litte­ras luper facto eceleſie Herbipolenſis.

Item fuper facto Abbacie et ciuitatis Pegouienſis.

Item quod ſanctitas ſua illum de Heſpurg, qui fe in contemp­tum apostolice fedis intromiſit de ciuitate herbipolenf et quibus­dam aAlüs ciuitatibus et caſtris eiuſdem eccleſie, jn quibus de facto tamquam herbipolenſis Episcopus amminiſtrat, puniat, prout ſanctitati

prefate videbitur,{ic quod tranſeat alis rebellibus in exemplum.

LV.

Exposilio, quomodo Marchia Brandenhurgensis, Ottone Marchione ab ea cedente, in possessionem regis Boemie translata sit.

Poſtquam Imperator pro conſeruatione jurium filiorum et he­redum fuorum, qui per Ottonem protunc marchionem Brandem­hurgenſem nunc ducem Bauarie et quondam Ludouicum Romanum dum viveret fratrem eius, Ex mera libera et ſpontanea voluntate, coram principibus Electorihus Imperü et eorundem accedente con­ſilio atque difſinitiua ſentencia, videlicet quod talia licite fieri pote­rant, in heredes et dominos principatus et marchie Brandemburgenſis jn defectum maſculine prolis dictorum fratrum Ludovici et Ottonis

protunc marchionum Brandenburgenſium aſſumbti fuerunt, Et que

r