H.GIESE, SCHÖNFELD
3Däf oll <£l>ftffeel>ttti$
Wenn du van Perl’berg de Berlin—Hamburger Chassee noh Korstä’ lang föhrst, denn kümmst du dörch Premslin. Hier, in dät erst’ Huus upt linker Siet, wat so ganz dicht ant Strot steiht, in düt Huus hat mien Weig stöhn. Jo, dät is noch ’n richtig Weig west. Mudder ha’ as Buerfrau völ to daun. Mien Bräuder un Cousin’n müßt’n mi as lütt Worm denn ümmer in’n Slop weig’n, un sei mücht'n doch leiwer in’n Köstergord’n spöl’n. Dät wär’n Kopp'l upt änner Siet Strot, wo sick härsttie’s 1 ) int Schummerstunn de Kin- ner vant ganz Dörp tohoopfünn'n un de Lärm öwert Strot noh uns’ Huus röwer schall’n dä’. Un as ick enns mol wärrer nich inslop’n woll, dünn sünd mien „Kinnerdeerns“ falsch worrn un hemm’ mi so dull weigt, dät ick ruterflog’n bün. Na, Scho’n heff ick da wierer nich van nohm’.
As ick spärer — van 1900 an — bi Köster Muß’n noh’t Schaul güng, dünn klärrert ick enns — Jungs plächt’n jo sowat gärn to daun — bi uns upn Böhn ganz bo’m öwer de Gäw’lstuuw rup. Dor fünn ick in’n Schosteenputz inkratzt de Johrszobl 1827. Wat heff ick mi daöwer wunnert! Dor bo'm ünnert Dack, so half in’n Düstern, heff ick mi Nohgedank’n daöwer mokt: Wat süll de Zohl woll bedü’n, un wo lang’ müßt dät woll all her wäs’n — achteihnhunnertsö’muntwintig!
As ick nu Muddern dornah fräug, dünn kreig ick jo to weet’n, wat de Zohl to bedü’n ha’: 1827 wär dät Huus baut worrn. Um düs Tied wär de Berlin- Hamburger Chassee hier dörchläggt worrn. Uns’ Huus wär früher In- nähmerhuus west. Vorn noh’t Strot rut ha’ de Innähmerstuuw läg’n. Dor güng’n Slagboom öwert Strot, de wär swatt un witt ansträk’n. Un wenn’n Fuhrwerk ankeim, denn steik oll Malitz dörch de een Fensterruut de In- nähmerstang dörch, da wär’n lärrern Büd’l an; un de Fuhrmann müßt erst Chasseegeld betohl’n. Denn würr de Slagboom hochtreckt, un de Wog’ künn wiererföhr’n.
As mien Mudder ’n Schauldeern wär, in de sö’mtiger Johr’n, dünn würr dät Chasseegeld upho’m. De letzt Innähmer, Riedel, hät nohher noch’n Tied lang in dät Huus wohnt un Steen un Kies för de Chassee föhrt.
1882 hemm’ mien öllern dät Huus van’n Stoot köfft un hemm’ Schüün un Veehstall upbaut. So ist ut dät Chasseehuus ’n Buerhuus worrn. De Gord'n
zur Herbstzeit
238