אויף דער ערצטליכער שפראכע דער נאמע סרוניכי האט דיער זעלבע בעדייטונג פין אסכרה אין איז הערגעלייטעט פון דעם ווארט סכנאנקע. בא דיא תלמידים פין אבוקרט ווירד יעדע אטהעם פער־ שטאפפונג. וואס בריגגט הערפאר איין ברוסט־פרעססען אנגעריפען סינאנקע אין אבוקרט אלליין נענט זייא כנענקע( כתובות לב סוטה ח' ב) חינכי טייטשט רש"י בלאטערן וואס ווערין אין האלז, איין ארט גלאנט אין אויף לאטייניש הייסט דאס גלאנדעס", אשטרנגילון ( ג טין סט א) דאס איז איינע פייכטע מכה אויף דיא דריזען וואס זענין אויף ביידע זייטען פון דעם האל?, האס ענטצינדעט זיך אין נעממט צוזאממען איייטער, דאן עפנען זיך דיא בלאזען אין גיסען דעם אייטער אין מויל אריין אין דאס קימט אין דער שלינגס־ קעהלע אריין. דיא בלאטערן גלייכט דער מרפה לשון• צי חזיר ניסליך וואס וואקסען אויף דיא אייכעל ביימע). דאס וואס דוא גמרא זאגט דארט ששום היחידי, אן דער איינציגער קנאבעל גע־ מישט מיט בוימעל אין מיט זאלץ איז גיט צי צאהנשמערצען. אבער זעהר געפעהרליך פאר דעם צרעת היורא אין חינכא( מלת חיורא מורה על מין מורסא לבנה. דאס ווארט היורא ווייזט אויף א מין ווייסען בלאטער אדער געשוויר אין חינכי איז אויך א מין בובעס וואס מאכט זיך אין האלז) אין אז מען דארף דעם ציריכינים קנאבעל מיט בוימעל אין מיט זאלץ ארויף לעגין אויך דעם צאהן מיז מען פערהיטען ער זאלל ניט אנריהרען דיא חיורא אין דיא חינכא. פין דאנען זעהט מען ארויס אז דיא חיורא, וואס נאך דער גמרא איז דאס א שחין בהמה, מאכט זיך בייא מענשען אין
האלז אויך. ב. דיא קראנקהייט מיתה נשיקה פערשטעה. איך ניט. אפשר איז דאס דיא קראנקהייט וואס דיא אחרונים רופען זיא אן שיתוק ( אפאפלעקסיע). דיא קראנקהייט אז זיא פאלט איינעם אן. פאלט ער אנידער אין ווערד פלעצליך טויט אהנע עטוואס צו פיהלען. זאגאר נאך דעם טויט ערקענט מען גאר ניט עפיס איינע ענדער רינג אויף דעם געזיכט. קיין גערינגערער טויט פון דעם גיבט עס גאר ניט, דער הויפטגרונד פין דער קראנקהייט איז ווייל עס ער־ היצט זיך שטארק דאס בליט, דאדורך שפרינגען דיא נערפען אין דאס גאנצע בליט קימט אין שעדעל אריין, דארט וויא דיא גע־