פען שטיל רוהיג, דער עוצר השרשים טייטשט ויגוע ענינו מיתה קלה בלי מכאוב וחולי. וימת ויגוע פערשיידען, פערגעהען, שׂטער־ בען. כל אשר בארץ יגוע( בראשית ז) יגוע כל בשר יחד( איוב ל ד) וגוע מנוער( תהלים פ"ח) פערגענגליך.
22 באר מים חיים זאגט ויגוע הוא ענין המיתה הנאמר אצל כל
הצדיקים ואח"כ אמר וימת אברהם בשיבה טובה מיט דעם ווארט ויגוע ווערין טיטלירט אללע צדיקים בא זייער טויט ווייל דאס איז איין מיני מיתה קלה בלי מכאוב איין גרינגער טויט אהנע צי ליידען שמערצען( בראשית כ ה"פ חיי שרה)**
נעקראלאג פין ישמעאל בן אברהם.
בא ישמעאל שטייט אויך ואלה שני חיי ישמעאל מאת שנה ושלשים שנה ושבע שנים ויגוע וימת ויאסף אל עמיו ווייל ער האט תשובה געטאהן איז ער זוכה געוועהן אז ער זאל שטארבען במיתה קלה בלי מכאוב.
דער באר מים חיים זאגט אויף דעם פסוק ויקברי אותו יצחק וישמעאל בניו אל מערת המחפלה, ווען זייא האבען אברהם מקבר געוועהן אין דער מערה אין יצחק פאראויס געגאנגען אין ישמעאל נאך איהם, באר מים חיים זאגט ובזה יוצדק מאמר חז"ל מלמד שעשה ישמעאל תשובה והוליך את יצחק לפניו האטש ער איז געוועהין דער עלטערער זיהן האט ער ציגעטהיילט כבוד יצחקן ער זאל געהען פאראויס אין ישמעאל פין הינטען דאס זאגט דיא תורה ויקברי אותו יצחק וישמעאל בניו. רש"י זאגט אויך לא נאמרה גויעה אלא בצדיקים( עיין שם רש"י) אזוי איז ישמעאל אויך געשטאר־ בען, וויא זיין פאטער אברהם במיתה קלה ונשוקה. געקראלאג פין אינזער פאטער יצחק.
נאך אינזער רעכענונג איז יצחק אויך געשטארבען מיט מיתה נשיקה אזוי געפינען מיר אז פאר זיין טויט איז יעקב געקימען מיט אללע קינדער צי זיין פאטער יצחק ער זאל זיך מיט איהם געזע־ גענען פאר זיין טויט, ויבא יעקב אל יצחק אביו ממרא קרית ארבע הוא חברון אשר גר שם אברהם ויצחק, אין וויא יצחק האט זיך נאר געזעגענט מיט זיינע קינדער זאגט באלד דיא תורה ויהיו ימי יצחק מאת שנה ושמונים שנה ויגוע יצחק וימת ויאסף אל עמיו